Cansu
New member
Vasfımız Ne? Bir Yolculuğun Hikâyesi
Selam forumdaşlar… Bugün size öyle bir hikâye anlatacağım ki, belki okurken kendi hayatınızdan bir parça bulacaksınız. Hani bazen insan, oturup “Ben kimim?” diye sormaz da, “Benim vasfım ne?” diye içinden geçirir ya… İşte o sorunun peşinden giden bir hikâye bu.
---
Kasabanın Çocuğu: Murat
Murat, küçük bir kasabada doğup büyümüş, stratejik zekâsıyla herkesin saygısını kazanmış biriydi. Mahallede bir sorun çıksa, herkes Murat’a giderdi. Kiminle ne zaman konuşulmalı, hangi adım ne zaman atılmalı… O bilir, planlar, uygular.
Ama bir gün, en yakın arkadaşı çocukluk arkadaşı Elif’le otururken, Elif ona dönüp, “Murat, senin vasfın ne?” diye sordu. Murat önce güldü. “Ne demek vasfım? Mühendislik okudum, kasabanın belediye işlerini hallediyorum…” Elif başını salladı.
— “Hayır, bunlar yaptığın şeyler. Ben senin vasfını soruyorum.”
---
Elif’in Dünyası
Elif, kasabanın en empatik insanıydı. İnsanların derdini dinler, onların kendini değerli hissetmesini sağlardı. Murat’ın aksine, “ne yapmalıyız” sorusundan çok, “ne hissediyorsun” sorusuna odaklanırdı.
O gün Murat’la sohbet ederken, “Vasfımız, hayatta bizi biz yapan şeydir” dedi. “Yaptığımız meslek değil, sahip olduğumuz unvan değil. Belki bir gülüş, belki bir yardım, belki de bir söz… Bizim özümüz, bize bakınca insanların hatırladığı şeydir.”
Murat sustu. Çünkü o ana kadar, vasfını hep başarı listesinde aramıştı.
---
Bir Arayış Başlıyor
O konuşmadan sonra Murat, kasabanın farklı köşelerine uğramaya başladı. Önce yaşlı komşusu Ali Amca’ya gitti.
— “Ali Amca, senin vasfın ne?”
Ali Amca gülümsedi: “Benim vasfım, sabah erkenden uyanıp herkese ‘Günaydın’ demektir evlat. İnsanların güne umutla başlamasını sağlamak.”
Sonra mahalledeki bakkal Sema Abla’ya sordu.
— “Benim vasfım, borcu olanı utanmadan deftere yazmak, kimseyi mahcup etmemek” dedi Sema Abla.
Murat fark etti ki, kimse vasfını diploma ya da unvanla tanımlamıyordu. Herkesinki, bir insanın diğerine kattığı sıcak bir dokunuştu.
---
Murat’ın Kafasının Karışması
Bir yandan Elif’in sözleri, diğer yandan insanların cevapları Murat’ı düşündürüyordu. Erkek tarafı devreye giriyor, “Tamam, stratejik bir plan yapalım. Vasfı bulmak için adım adım ilerleyeceğiz” diyordu.
Ama Elif, her seferinde onu durduruyordu:
— “Murat, vasıf planla bulunmaz. Vasıf, yaşarken ortaya çıkar. Bazen hiç farkında bile olmazsın.”
Bu, Murat’ı delirtmeye başlamıştı. Çünkü o hep çözüm odaklıydı. “Ya bu bir görevse ve ben o görevi yapamıyorsam?” diye endişeleniyordu.
---
Büyük Test
Bir gün kasabada sel oldu. Herkes panik içindeydi. Murat hemen plan yaptı: Öncelikle yaşlılar güvenli bölgeye taşınacak, sonra çocuklar, sonra ev eşyaları. Görevi organize etti, insanları yönlendirdi.
Elif ise suyun içinde çocukların elinden tutuyor, ağlayanlara sarılıyor, üşüyenlere battaniye buluyordu.
O günün sonunda kasaba halkı Murat’a, “İyi ki varsın, sen olmasan bu kadar hızlı toparlanamazdık” dedi. Ama aynı zamanda Elif’e de, “Sen olmasan biz bu kadar sakin kalamazdık” diye teşekkür ettiler.
Murat o an anladı: Onun vasfı “düzeni sağlamak”, Elif’in vasfı “kalpleri sakinleştirmek”ti. İkisi de eşit derecede değerliydi.
---
Vasfımızı Bulmak: Yolda Öğreniyoruz
Murat, Elif’e dönüp gülümsedi:
— “Sanırım vasfımız, kriz anında ortaya çıkıyor.”
Elif başını salladı:
— “Bazen kriz anında, bazen de küçük bir tebessümde. Ama şunu unutma Murat; vasıf, sadece yaptığın şey değil, başkalarının sana baktığında hissettiği şeydir.”
O günden sonra Murat, vasfını aramayı bıraktı. Çünkü fark etti ki, vasıf zaten onun içinde yaşıyordu.
---
Forumdaşlara Soru: Sizin Vasfınız Ne?
Belki siz de şu an düşünüyorsunuz: “Benim vasfım ne?”
— Erkek forumdaşlar, belki plan yapmayı, krizi çözmeyi, adım atmayı seviyorsunuzdur.
— Kadın forumdaşlar, belki hisleri yakalamayı, insanları anlamayı, bağ kurmayı…
Ama belki de hepimiz, vasfımızı sadece büyük anlarda değil, günlük hayatın küçük ayrıntılarında gösteriyoruz. Bir tebessüm, bir omuz, bir selam…
Şimdi sizden duymak isterim: Sizin vasfınız ne? Bir kriz anında mı ortaya çıkar, yoksa günlük hayatta mı?
Yorumlarınızı bekliyorum, çünkü belki de birbirimizin vasıflarını görerek kendi vasfımızı keşfederiz.
Selam forumdaşlar… Bugün size öyle bir hikâye anlatacağım ki, belki okurken kendi hayatınızdan bir parça bulacaksınız. Hani bazen insan, oturup “Ben kimim?” diye sormaz da, “Benim vasfım ne?” diye içinden geçirir ya… İşte o sorunun peşinden giden bir hikâye bu.
---
Kasabanın Çocuğu: Murat
Murat, küçük bir kasabada doğup büyümüş, stratejik zekâsıyla herkesin saygısını kazanmış biriydi. Mahallede bir sorun çıksa, herkes Murat’a giderdi. Kiminle ne zaman konuşulmalı, hangi adım ne zaman atılmalı… O bilir, planlar, uygular.
Ama bir gün, en yakın arkadaşı çocukluk arkadaşı Elif’le otururken, Elif ona dönüp, “Murat, senin vasfın ne?” diye sordu. Murat önce güldü. “Ne demek vasfım? Mühendislik okudum, kasabanın belediye işlerini hallediyorum…” Elif başını salladı.
— “Hayır, bunlar yaptığın şeyler. Ben senin vasfını soruyorum.”
---
Elif’in Dünyası
Elif, kasabanın en empatik insanıydı. İnsanların derdini dinler, onların kendini değerli hissetmesini sağlardı. Murat’ın aksine, “ne yapmalıyız” sorusundan çok, “ne hissediyorsun” sorusuna odaklanırdı.
O gün Murat’la sohbet ederken, “Vasfımız, hayatta bizi biz yapan şeydir” dedi. “Yaptığımız meslek değil, sahip olduğumuz unvan değil. Belki bir gülüş, belki bir yardım, belki de bir söz… Bizim özümüz, bize bakınca insanların hatırladığı şeydir.”
Murat sustu. Çünkü o ana kadar, vasfını hep başarı listesinde aramıştı.
---
Bir Arayış Başlıyor
O konuşmadan sonra Murat, kasabanın farklı köşelerine uğramaya başladı. Önce yaşlı komşusu Ali Amca’ya gitti.
— “Ali Amca, senin vasfın ne?”
Ali Amca gülümsedi: “Benim vasfım, sabah erkenden uyanıp herkese ‘Günaydın’ demektir evlat. İnsanların güne umutla başlamasını sağlamak.”
Sonra mahalledeki bakkal Sema Abla’ya sordu.
— “Benim vasfım, borcu olanı utanmadan deftere yazmak, kimseyi mahcup etmemek” dedi Sema Abla.
Murat fark etti ki, kimse vasfını diploma ya da unvanla tanımlamıyordu. Herkesinki, bir insanın diğerine kattığı sıcak bir dokunuştu.
---
Murat’ın Kafasının Karışması
Bir yandan Elif’in sözleri, diğer yandan insanların cevapları Murat’ı düşündürüyordu. Erkek tarafı devreye giriyor, “Tamam, stratejik bir plan yapalım. Vasfı bulmak için adım adım ilerleyeceğiz” diyordu.
Ama Elif, her seferinde onu durduruyordu:
— “Murat, vasıf planla bulunmaz. Vasıf, yaşarken ortaya çıkar. Bazen hiç farkında bile olmazsın.”
Bu, Murat’ı delirtmeye başlamıştı. Çünkü o hep çözüm odaklıydı. “Ya bu bir görevse ve ben o görevi yapamıyorsam?” diye endişeleniyordu.
---
Büyük Test
Bir gün kasabada sel oldu. Herkes panik içindeydi. Murat hemen plan yaptı: Öncelikle yaşlılar güvenli bölgeye taşınacak, sonra çocuklar, sonra ev eşyaları. Görevi organize etti, insanları yönlendirdi.
Elif ise suyun içinde çocukların elinden tutuyor, ağlayanlara sarılıyor, üşüyenlere battaniye buluyordu.
O günün sonunda kasaba halkı Murat’a, “İyi ki varsın, sen olmasan bu kadar hızlı toparlanamazdık” dedi. Ama aynı zamanda Elif’e de, “Sen olmasan biz bu kadar sakin kalamazdık” diye teşekkür ettiler.
Murat o an anladı: Onun vasfı “düzeni sağlamak”, Elif’in vasfı “kalpleri sakinleştirmek”ti. İkisi de eşit derecede değerliydi.
---
Vasfımızı Bulmak: Yolda Öğreniyoruz
Murat, Elif’e dönüp gülümsedi:
— “Sanırım vasfımız, kriz anında ortaya çıkıyor.”
Elif başını salladı:
— “Bazen kriz anında, bazen de küçük bir tebessümde. Ama şunu unutma Murat; vasıf, sadece yaptığın şey değil, başkalarının sana baktığında hissettiği şeydir.”
O günden sonra Murat, vasfını aramayı bıraktı. Çünkü fark etti ki, vasıf zaten onun içinde yaşıyordu.
---
Forumdaşlara Soru: Sizin Vasfınız Ne?
Belki siz de şu an düşünüyorsunuz: “Benim vasfım ne?”
— Erkek forumdaşlar, belki plan yapmayı, krizi çözmeyi, adım atmayı seviyorsunuzdur.
— Kadın forumdaşlar, belki hisleri yakalamayı, insanları anlamayı, bağ kurmayı…
Ama belki de hepimiz, vasfımızı sadece büyük anlarda değil, günlük hayatın küçük ayrıntılarında gösteriyoruz. Bir tebessüm, bir omuz, bir selam…
Şimdi sizden duymak isterim: Sizin vasfınız ne? Bir kriz anında mı ortaya çıkar, yoksa günlük hayatta mı?
Yorumlarınızı bekliyorum, çünkü belki de birbirimizin vasıflarını görerek kendi vasfımızı keşfederiz.