Birçok Afrikalı Amerikalı için covid salgını bir dönüm noktasıydı ve durup gelecek hakkında düşünmek zorunda kaldılar. George Floyd, Mayıs 2020'nin sonunda polis operasyonunda öldüğünde, pek çok kişi bu kadar yeter dedi ve yurtdışında yeni bir hayata başlamanın yollarını aradı. Atalarının Afrika'daki topraklarına dönmek mantıklı bir seçenek gibi görünüyordu. Afrika ülkeleri dayanışma gösterdi ve ABD'deki yurttaşlarına uygun, hükümet destekli göç programları sundu.
Amerika'daki hayattan bıkan insanlar sosyal toplantılarda bir araya geliyor. Facebook'ta insanların Afrika'ya sorunsuz bir dönüş için ipuçları paylaştığı onlarca grup bulabiliriz. İlk etapta bine yakın aslan toplanıyor. Sierra Leone, Dönüşün Ötesinde programının ve mali yardımın bir parçası olarak basit bir din olan Gana'yı sunuyor. 2023 yılı sonuna kadar 1.500 Afrika kökenli Amerikalı bu Batı Afrika ülkesine bu şekilde seyahat etmiş olacak.
19 yaşındaki Ashley Clevelandov, 2020 yılında iki çocuğuyla birlikte Amerika'dan ayrılarak önce bir süreliğine Tanzanya'ya, şimdi de Afrika'da yeni bir hayat arayanlara yardım etmek üzere Güney Afrika Cumhuriyeti'ne yerleşti. Burada kendini gerçekten evindeymiş gibi hissetmesinden ve kimsenin onu renginden dolayı yargılamamasından gurur duyuyor. The New York Times'a yaptığı açıklamada, siyah Afrikalıların burada banknotlarda ve reklam panolarında görüldüğünü, dolayısıyla ne renk olduğunuzu hızla unutduğunuzu anlattı.
Exodus Club, 2017'den bu yana insanların Afrika'ya dönmesine yardımcı olan en büyük kuruluşlardan biri. Pek çok danışmandan biri olan sekiz yaşındaki RJ Mahdi, on yıl önce Ohio'dan Senegal'e taşındı. Şimdi Amerika'dan ayrılmaya karar veren yurttaşlarının huzurunda tecrübe edin. Mehdi'ye göre sayıları son yıllarda giderek arttı. Beş yıl öncesine göre on kat daha fazla param var, zor.
Amerika Birleşik Devletleri'nde geçimimi sağladım ve bu sadece Afrika kökenli olmamdan kaynaklanmıyor. Terem akışı da Müslüman inancı içindi. Afrika kökenli Amerikalıların yalnızca yüzde ikisi bunu yapıyor. Senegal'de çok fazla Müslüman var. Sadece bu yüzden değil, burada kendimi evimde hissediyorum, özellikle de Mehdi.
Düşmüş sosyal normlardan uzak
2021'de Y kuşağı Shoshana Kirya-Zirabaov ve kocası, Teksas'taki hayatlarını Uganda'daki bir çiftlikle değiştirdiler. Amerika'da menina'daki menina olarak kabul edilen Yahudi kökenli bir kadın, kendi deyimiyle artık çok daha yalnız, etrafı aynı din ve renkten insanlarla çevrili. Teksas'ta emlak ticareti yapan bir şirkette çalıştı, yeni memleketinde alanını tamamen değiştirdi. Kâr amacı gütmeyen Tikvah Chadasha Vakfı organizasyonunda Ugandalı kadınlara ve engelli çocuklara yardım ediyorum. O ve kocası da yerel Abayudaya Yahudi cemaatinin yaklaşık iki bin üyesinin toplandığı Mbale kasabasındalar.
Bugün Amerika'da nasıl okumak zorunda kaldığını sadece tiksinti ile hatırlayabiliyorum. Uganda'da basında ırkçılık biçimleri görmek zorunda olmadığımızı açıklıyor. Ona göre geçmiş, batılı yaşam tarzına daha iyi uyum sağlamak için zorunlu hayaller kurmak, taş giysiler satın almak ve saçları düzleştirmekten ibarettir. Bir şeylerin ters gittiğini biliyordum ama burada, tüm bunları kesmeye çalıştığımda ilk önce ne kadar yanlış olduğunu fark ettim. Uganda'da ailenin günlük yaşamdaki rolü giderek daha önemli hale geliyor.
2020 yılında Houston'dan Ruanda'ya taşınan, tek odalı büyük bir evde yaşayan ve her sabah çevredeki dağların ve avokado bahçelerinin manzarasının keyfini çıkaran 10 yaşındaki Jeska Washingtonov ile de benzer bir deneyim yaşadım. Bir öğretmen olarak Amerika'yla iletişim halindeyim ve iki ders için Jin Karoln'daki öğrencilerime de eğitim veriyorum. Yeni vatanda kumru yetiştiriciliği. Tek bir öğretmenin bu kadar büyük bir eve sahip olabileceğini asla düşünmezdim diye anlatıyor. Sadece 70 yıllık notu ve 500 dolar (yaklaşık on iki bin kron) maaşıyla geniş bir evde yaşıyordu.
Köpek tarafından takdir edilmek bana çok huzur verdi. En azından bir süreliğine de olsa kaçmak istediğim şeylerden biri siyah kadın etiketinden kurtulmaktı. Amerika'nın siyah kadınların güçlü olmasını beklemesinden bıktım. Ama berbattı. Kendim olabileceğim bir alan bulmak istedim, diye açıklıyor. Kendi deyimiyle Ruanda'da böyle oldu.
Eve dönüşün gölge tarafı
Ancak Afrika'ya giden tüm tornavidaların sonu gelmiyor. Elli iki yaşındaki terapist Adwoa Yeboah Asantewaa Davis, 2020'de Gana'ya gitti ve yurtdışındaki yurttaşlarının pervasız adımlarına karşı uyardı. Basit yetiştirme sonucunda ırkçılığın yanlarına kâr kalacağını düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Buraya taşınıyorsun ve burada siyah bir adam olduğunda iyi olacağını mı düşünüyorsun? Burada farklı olacağınızı kısa sürede anlayacaksınız. Başkalarının seninle karıştırılacağı konusunda uyarıyor.
Ghaanka Ekua Otoov, paradoksal olarak bazı ülkelerde, Amerika Birleşik Devletleri'nden içki içen ve kendi aralarında yerel olarak seyahat etmeyen insanlardan oluşan nispeten kapalı toplulukların olduğunu anlatıyor. Örneğin şirketleri yalnızca dal pishtok'ları ve Pehl'in yerli sakinlerini işe alıyor ve onları lider pozisyonlara getiriyor. Amerika Birleşik Devletleri'nden gelen mültecilere, Amerika'dan evinize döndüğünüz hissiyle ayrıldığınızda, onlara burada mümkün olduğunca iyi davranmanız gerektiğini söyledi.
Afrika'da birkaç yıl geçirdikten sonra insanların yorulduğu durumlar da var. Omosede Eholorov, 2015 yılında New York'tan Accra, Gana'ya taşındı. Beş yıl boyunca burada kaldı ve zaman geçtikçe sürekli elektrik kesintilerinden ve kültürel farklılıklardan rahatsız olmaya, kendi kendini tımar edemeyen bir köpek olmaya başladı. Afrika yaşam tarzının onun için hiçbir şey olmadığını hissetti. Yabancı bir kültüre uyum sağlamak için insanın kendinden ne kadar vazgeçmesi gerektiğini soruyor. Sonunda Amerika'ya geri dönmenin yolunu buldu.
Kâr amacı gütmeyen Diaspora Afrika Forumu'nun kurucusu Erieka Bennettov, atalarının ülkelerinde yeni bir hayata özlem duyan tüm Amerikalılara öncelikle boşlukları doldurmalarını tavsiye ediyor. Dürtüselliğin bu kadar büyük bir kararda rol oynamaması gerekiyor. Bennett, Afrika'nın herkese göre olmadığını söylüyor.
Amerika'daki hayattan bıkan insanlar sosyal toplantılarda bir araya geliyor. Facebook'ta insanların Afrika'ya sorunsuz bir dönüş için ipuçları paylaştığı onlarca grup bulabiliriz. İlk etapta bine yakın aslan toplanıyor. Sierra Leone, Dönüşün Ötesinde programının ve mali yardımın bir parçası olarak basit bir din olan Gana'yı sunuyor. 2023 yılı sonuna kadar 1.500 Afrika kökenli Amerikalı bu Batı Afrika ülkesine bu şekilde seyahat etmiş olacak.
19 yaşındaki Ashley Clevelandov, 2020 yılında iki çocuğuyla birlikte Amerika'dan ayrılarak önce bir süreliğine Tanzanya'ya, şimdi de Afrika'da yeni bir hayat arayanlara yardım etmek üzere Güney Afrika Cumhuriyeti'ne yerleşti. Burada kendini gerçekten evindeymiş gibi hissetmesinden ve kimsenin onu renginden dolayı yargılamamasından gurur duyuyor. The New York Times'a yaptığı açıklamada, siyah Afrikalıların burada banknotlarda ve reklam panolarında görüldüğünü, dolayısıyla ne renk olduğunuzu hızla unutduğunuzu anlattı.
Exodus Club, 2017'den bu yana insanların Afrika'ya dönmesine yardımcı olan en büyük kuruluşlardan biri. Pek çok danışmandan biri olan sekiz yaşındaki RJ Mahdi, on yıl önce Ohio'dan Senegal'e taşındı. Şimdi Amerika'dan ayrılmaya karar veren yurttaşlarının huzurunda tecrübe edin. Mehdi'ye göre sayıları son yıllarda giderek arttı. Beş yıl öncesine göre on kat daha fazla param var, zor.
Amerika Birleşik Devletleri'nde geçimimi sağladım ve bu sadece Afrika kökenli olmamdan kaynaklanmıyor. Terem akışı da Müslüman inancı içindi. Afrika kökenli Amerikalıların yalnızca yüzde ikisi bunu yapıyor. Senegal'de çok fazla Müslüman var. Sadece bu yüzden değil, burada kendimi evimde hissediyorum, özellikle de Mehdi.
Düşmüş sosyal normlardan uzak
2021'de Y kuşağı Shoshana Kirya-Zirabaov ve kocası, Teksas'taki hayatlarını Uganda'daki bir çiftlikle değiştirdiler. Amerika'da menina'daki menina olarak kabul edilen Yahudi kökenli bir kadın, kendi deyimiyle artık çok daha yalnız, etrafı aynı din ve renkten insanlarla çevrili. Teksas'ta emlak ticareti yapan bir şirkette çalıştı, yeni memleketinde alanını tamamen değiştirdi. Kâr amacı gütmeyen Tikvah Chadasha Vakfı organizasyonunda Ugandalı kadınlara ve engelli çocuklara yardım ediyorum. O ve kocası da yerel Abayudaya Yahudi cemaatinin yaklaşık iki bin üyesinin toplandığı Mbale kasabasındalar.
Bugün Amerika'da nasıl okumak zorunda kaldığını sadece tiksinti ile hatırlayabiliyorum. Uganda'da basında ırkçılık biçimleri görmek zorunda olmadığımızı açıklıyor. Ona göre geçmiş, batılı yaşam tarzına daha iyi uyum sağlamak için zorunlu hayaller kurmak, taş giysiler satın almak ve saçları düzleştirmekten ibarettir. Bir şeylerin ters gittiğini biliyordum ama burada, tüm bunları kesmeye çalıştığımda ilk önce ne kadar yanlış olduğunu fark ettim. Uganda'da ailenin günlük yaşamdaki rolü giderek daha önemli hale geliyor.
2020 yılında Houston'dan Ruanda'ya taşınan, tek odalı büyük bir evde yaşayan ve her sabah çevredeki dağların ve avokado bahçelerinin manzarasının keyfini çıkaran 10 yaşındaki Jeska Washingtonov ile de benzer bir deneyim yaşadım. Bir öğretmen olarak Amerika'yla iletişim halindeyim ve iki ders için Jin Karoln'daki öğrencilerime de eğitim veriyorum. Yeni vatanda kumru yetiştiriciliği. Tek bir öğretmenin bu kadar büyük bir eve sahip olabileceğini asla düşünmezdim diye anlatıyor. Sadece 70 yıllık notu ve 500 dolar (yaklaşık on iki bin kron) maaşıyla geniş bir evde yaşıyordu.
Köpek tarafından takdir edilmek bana çok huzur verdi. En azından bir süreliğine de olsa kaçmak istediğim şeylerden biri siyah kadın etiketinden kurtulmaktı. Amerika'nın siyah kadınların güçlü olmasını beklemesinden bıktım. Ama berbattı. Kendim olabileceğim bir alan bulmak istedim, diye açıklıyor. Kendi deyimiyle Ruanda'da böyle oldu.
Eve dönüşün gölge tarafı
Ancak Afrika'ya giden tüm tornavidaların sonu gelmiyor. Elli iki yaşındaki terapist Adwoa Yeboah Asantewaa Davis, 2020'de Gana'ya gitti ve yurtdışındaki yurttaşlarının pervasız adımlarına karşı uyardı. Basit yetiştirme sonucunda ırkçılığın yanlarına kâr kalacağını düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Buraya taşınıyorsun ve burada siyah bir adam olduğunda iyi olacağını mı düşünüyorsun? Burada farklı olacağınızı kısa sürede anlayacaksınız. Başkalarının seninle karıştırılacağı konusunda uyarıyor.
Ghaanka Ekua Otoov, paradoksal olarak bazı ülkelerde, Amerika Birleşik Devletleri'nden içki içen ve kendi aralarında yerel olarak seyahat etmeyen insanlardan oluşan nispeten kapalı toplulukların olduğunu anlatıyor. Örneğin şirketleri yalnızca dal pishtok'ları ve Pehl'in yerli sakinlerini işe alıyor ve onları lider pozisyonlara getiriyor. Amerika Birleşik Devletleri'nden gelen mültecilere, Amerika'dan evinize döndüğünüz hissiyle ayrıldığınızda, onlara burada mümkün olduğunca iyi davranmanız gerektiğini söyledi.
Afrika'da birkaç yıl geçirdikten sonra insanların yorulduğu durumlar da var. Omosede Eholorov, 2015 yılında New York'tan Accra, Gana'ya taşındı. Beş yıl boyunca burada kaldı ve zaman geçtikçe sürekli elektrik kesintilerinden ve kültürel farklılıklardan rahatsız olmaya, kendi kendini tımar edemeyen bir köpek olmaya başladı. Afrika yaşam tarzının onun için hiçbir şey olmadığını hissetti. Yabancı bir kültüre uyum sağlamak için insanın kendinden ne kadar vazgeçmesi gerektiğini soruyor. Sonunda Amerika'ya geri dönmenin yolunu buldu.
Kâr amacı gütmeyen Diaspora Afrika Forumu'nun kurucusu Erieka Bennettov, atalarının ülkelerinde yeni bir hayata özlem duyan tüm Amerikalılara öncelikle boşlukları doldurmalarını tavsiye ediyor. Dürtüselliğin bu kadar büyük bir kararda rol oynamaması gerekiyor. Bennett, Afrika'nın herkese göre olmadığını söylüyor.