İngiltere ve Pakistan, aynı hayalin peşinden koşan iki dinamik, tutkulu takım, bir Dünya Kupası şampiyonluğu. Melbourne’un hava durumu tanrıları biraz kriket büyüsü gerçekleştirecek kadar sabırlı olacak mı?
MELBOURNE: İçinde çok fazla kriket folklorunun üretildiği o tanıdık, pırıl pırıl beton kazan olan MCG, Dünya Kupası finalinin arifesinde yalnız duruyor.
Kolezyum Cumartesi günü güneşle dolu, ancak %100 yağmur için maç günü tahminler kasvetli, yani bilet gişeleri büyük ölçüde kalbi kırık, her zaman bir maçın kalp atışını veren son dakika umutlularından yoksun.
Fan bölgesi sadece biraz daha baharatlı bir meseledir, tüm üretilen efektler, yiyecek arabaları, kokular ve bebek arabalarındaki bebekler. Unutulmuş melodiler melankolik bakışlarda eriyor. Burada bulunan herkes acı verici, utanmış, bilerek başını sallıyor.
Yağmur yağacak ve ayrıca Hindistan-Pakistan finali olmayacak ve bu kesinlikle adaletsiz ve özellikle Pakistanlı hayranların yüzlerinde belli oluyor!
Bu, geçen ay bu kutsal toprakları unutulmaz bir şekilde işgal eden kasırga coşkusundan, tüm renk ve tutkudan ve kalp atışlarından çok uzak.
Jos Buttler’ın İngiltere’nin güçlü tarafı, havadan beslenen, şansın tercih ettiği, sihir dokuyan, tanrıdan korkan Pakistan kıyafeti kadar ‘junoon’ ile kağıt üzerinde hala daha güçlü bir takım.
Yine de, bir Hindistan-Pakistan finalinin heyecanı farklı bir canavar olurdu, diyor maskeli hayran “Pakistani Hulk”, gerçek adı Fahad Malik, pozlar ve “Pakistan Hulk Buttler’ı parçala!” ve “Pakistanlı Hulk Stokes’u ezdi!” Bir süre sonra yorulur ve yağmur bir yana, Pazar günü yeşil bayrakların tam olarak yürürlükte olacağını söyleyerek fırtına koparır.
İmran Han liderliğindeki tarafın 1992’deki zaferine inanılmaz derecede benzeyen Pakistan kampanyasının mükemmel bir şekilde sona ermesi için dua edecekler. O zaman da Hindistan’a kaybetmişlerdi, grup aşamasının yarısında elendiler ve geri döndüler. Tanrı’nın eli müdahale etmeden önce bazı güçlü performanslarla: Pakistan, Adelaide Oval’de İngiltere’ye karşı yağmurun vurduğu bir maçta, tarafın 40.2 overde 74 için reddedildiği bir maçta boşuna ve bölünmüş puanlardan kaçtı.
Gelgit döndü. Bu kez, kaderin Babar Azam’ın değişken Pakistan’ı için hala planları olduğunu kanıtlayan, yine Adelaide’de, Hollanda’nın Güney Afrika’ya karşı tesadüfi zaferiydi. O zaman, şimdi olduğu gibi, İngiltere aynı MCG’de finalde.
Peki bu sefer yazıldı mı? Pakistan tarafında büyük bir maçın nabzını takip edebilen parlayan büyük isimlerden Kaptan Babar, “Yekin hamara zyada merhaba hota hai (inancımız/güvenimiz her zaman yüksek)” dedi.
“Hamara inancı Allah ki taraf se hota hai, Allah humey şans deta hai, sonuç Allah merhaba karar karega … humey bus achey tarikey se şans ko kullan karna hai.”
İngiltere de geçmişin utangaçlığından kurtuldu ve T20 akıllılarını ortaya çıkarmak için tutkuya ve büyük oyun ruhuna daha fazla güvenmeyi öğrendi. Buttler, Alex Hales, Ben Stokes, Sam Curran, Mark Wood (şüpheli bir başlangıç olmasına rağmen ağlarda yer aldı) ve Adil Rashid, yaklaşımlarında Pakistanlı meslektaşları kadar rahat olabilir, kriket becerileri ile kutsanmış ve Shaheen Shah Afridi, Shadab Khan veya Mohammad Rizwan gibi büyük sahneyi kucaklayabiliyor.
Bu sadece bir taktik zeka oyunu değil, herhangi bir spor dalında bir Dünya Kupası finali değil, baskı altında en çok parlayabilenler için bir podyum. Bu nedenle taraflar arasında tempoya güvenmek de dahil olmak üzere birçok kriket benzerliği olsa da, bugünün tamamı atmosfer ve vizyonla ilgili.
Babar Tanrı’dan bahsederken, Buttler bahçede oynayan bir çocukken elinde bir Dünya Kupası kupasını kaldırır gibi yaptığı zamandan bahsetti. “Kesinlikle bu tür şeyler hakkında birkaç rüya gördüm” dedi. “Gerçekten çocukken nasıl olduğunuzla ilgili, erkek ve kız kardeşinizle bahçede yaptığınız, bir kupayı kaldırır gibi yaptığınız türden şeyler… ve şimdi bu şansı elde etmek inanılmaz derecede özel.”
Yeşil giyimli Pakistanlı taraftar ve gezgin trajik kriket oyuncusu, Pazar günü topa vuran bir sopanın sesi kavernöz MCG’nin etrafında yankılanırken, kalpten kalbe ve parmaklarını kavuştursa iyi olur.
MELBOURNE: İçinde çok fazla kriket folklorunun üretildiği o tanıdık, pırıl pırıl beton kazan olan MCG, Dünya Kupası finalinin arifesinde yalnız duruyor.
Kolezyum Cumartesi günü güneşle dolu, ancak %100 yağmur için maç günü tahminler kasvetli, yani bilet gişeleri büyük ölçüde kalbi kırık, her zaman bir maçın kalp atışını veren son dakika umutlularından yoksun.
Fan bölgesi sadece biraz daha baharatlı bir meseledir, tüm üretilen efektler, yiyecek arabaları, kokular ve bebek arabalarındaki bebekler. Unutulmuş melodiler melankolik bakışlarda eriyor. Burada bulunan herkes acı verici, utanmış, bilerek başını sallıyor.
Yağmur yağacak ve ayrıca Hindistan-Pakistan finali olmayacak ve bu kesinlikle adaletsiz ve özellikle Pakistanlı hayranların yüzlerinde belli oluyor!
Bu, geçen ay bu kutsal toprakları unutulmaz bir şekilde işgal eden kasırga coşkusundan, tüm renk ve tutkudan ve kalp atışlarından çok uzak.
Yağmur beklenmeseydi, İngiltere’nin Pakistan’a karşı, her iki tarafta da nesilde bir kez görülen dinamiklerle, başka hiçbir şeye benzemeyen tutkuları ateşleyecekti.Jos ButtlerShaheen Afridi #T20WorldCup finalinde kim birinci olacak? #PAKvENG kafa kafaya
… https://t.co/AiAM1nTrDy
— T20 Dünya Kupası (@T20WorldCup) 1668305728000
Jos Buttler’ın İngiltere’nin güçlü tarafı, havadan beslenen, şansın tercih ettiği, sihir dokuyan, tanrıdan korkan Pakistan kıyafeti kadar ‘junoon’ ile kağıt üzerinde hala daha güçlü bir takım.
Yine de, bir Hindistan-Pakistan finalinin heyecanı farklı bir canavar olurdu, diyor maskeli hayran “Pakistani Hulk”, gerçek adı Fahad Malik, pozlar ve “Pakistan Hulk Buttler’ı parçala!” ve “Pakistanlı Hulk Stokes’u ezdi!” Bir süre sonra yorulur ve yağmur bir yana, Pazar günü yeşil bayrakların tam olarak yürürlükte olacağını söyleyerek fırtına koparır.
İmran Han liderliğindeki tarafın 1992’deki zaferine inanılmaz derecede benzeyen Pakistan kampanyasının mükemmel bir şekilde sona ermesi için dua edecekler. O zaman da Hindistan’a kaybetmişlerdi, grup aşamasının yarısında elendiler ve geri döndüler. Tanrı’nın eli müdahale etmeden önce bazı güçlü performanslarla: Pakistan, Adelaide Oval’de İngiltere’ye karşı yağmurun vurduğu bir maçta, tarafın 40.2 overde 74 için reddedildiği bir maçta boşuna ve bölünmüş puanlardan kaçtı.
Gelgit döndü. Bu kez, kaderin Babar Azam’ın değişken Pakistan’ı için hala planları olduğunu kanıtlayan, yine Adelaide’de, Hollanda’nın Güney Afrika’ya karşı tesadüfi zaferiydi. O zaman, şimdi olduğu gibi, İngiltere aynı MCG’de finalde.
Peki bu sefer yazıldı mı? Pakistan tarafında büyük bir maçın nabzını takip edebilen parlayan büyük isimlerden Kaptan Babar, “Yekin hamara zyada merhaba hota hai (inancımız/güvenimiz her zaman yüksek)” dedi.
“Hamara inancı Allah ki taraf se hota hai, Allah humey şans deta hai, sonuç Allah merhaba karar karega … humey bus achey tarikey se şans ko kullan karna hai.”
Pakistanlı kriketçileri, milliyetçi gururun, güvenin, inancın ve kriket hünerinin oyun alanında unutulmaz performansları körüklemek için birleştiği bu tür bir bölgeye veya ‘dhun’a girdiklerinde harekete geçiren şey budur.#T20WorldCup finalinde çok şey bekleyin! Pakistan’ın güçlü bowling atağı ile… https://t.co/vGxdhQXgPI arasında kim öne çıkacak?
— T20 Dünya Kupası (@T20WorldCup) 1668302128000
İngiltere de geçmişin utangaçlığından kurtuldu ve T20 akıllılarını ortaya çıkarmak için tutkuya ve büyük oyun ruhuna daha fazla güvenmeyi öğrendi. Buttler, Alex Hales, Ben Stokes, Sam Curran, Mark Wood (şüpheli bir başlangıç olmasına rağmen ağlarda yer aldı) ve Adil Rashid, yaklaşımlarında Pakistanlı meslektaşları kadar rahat olabilir, kriket becerileri ile kutsanmış ve Shaheen Shah Afridi, Shadab Khan veya Mohammad Rizwan gibi büyük sahneyi kucaklayabiliyor.
Bu sadece bir taktik zeka oyunu değil, herhangi bir spor dalında bir Dünya Kupası finali değil, baskı altında en çok parlayabilenler için bir podyum. Bu nedenle taraflar arasında tempoya güvenmek de dahil olmak üzere birçok kriket benzerliği olsa da, bugünün tamamı atmosfer ve vizyonla ilgili.
Babar Tanrı’dan bahsederken, Buttler bahçede oynayan bir çocukken elinde bir Dünya Kupası kupasını kaldırır gibi yaptığı zamandan bahsetti. “Kesinlikle bu tür şeyler hakkında birkaç rüya gördüm” dedi. “Gerçekten çocukken nasıl olduğunuzla ilgili, erkek ve kız kardeşinizle bahçede yaptığınız, bir kupayı kaldırır gibi yaptığınız türden şeyler… ve şimdi bu şansı elde etmek inanılmaz derecede özel.”
Buttler rüyayı bir gün daha tutmak istiyor. Tanrılar bir kazanan seçemezlerse, iki gün boyunca akışına bırakırlar ve kupa paylaşılır. Organizatörler, her halükarda, kalan 10 maçla bir maç oynamalıdır; bu, Pazar günü daha fazla kesinti olması durumunda, aynı zamanda şiddetli yağmur öngören yedek güne atlanabilir. Hindistan-Pakistan maçında olduğu gibi, kaderimizde bir klasiğimiz varsa, yağmur Meteoroloji Bürosu’na meydan okuyacak ve yeterince uzak duracaktır.İngiltere, Pakistan’a karşı nihai savaşa hazırlanıyor#T20WorldCup #PAKvENG https://t.co/LtjhRd610f
— T20 Dünya Kupası (@T20WorldCup) 1668238249000
Yeşil giyimli Pakistanlı taraftar ve gezgin trajik kriket oyuncusu, Pazar günü topa vuran bir sopanın sesi kavernöz MCG’nin etrafında yankılanırken, kalpten kalbe ve parmaklarını kavuştursa iyi olur.