Vay, gerçekten özel bir şey! Amerikalı muhabir Daniel T. Brigham'ı İsviçre'nin Bern kentindeki bir radyo telefonundan arayın. Kurt'un iki dünyasının son birkaç gününün karmaşası içinde, ilk olarak The New York Times'ın yazı işleri bürosundaki meslektaşlarıyla buradan bağlantı kurmayı başardı. Günlerden 29 Nisan 1945 Pazar akşamıdır ve gazetenin sabah baskısı yakında basılacaktır. Ama bu tür bir jet sen uyurken idare eder.
İkinci Dünya Savaşı'nın Müttefikleri uzun süredir kontrollerini sıkılaştırıyorlar ve savaşın sonu, en azından Avrupa'da, çok yakında. İtalya'da saatler önce faşist bilim adamı Benito Mussolini'yi bile idam ettiler. Ve Brigham sayesinde tüm dünya, başından beri bir kişilik kültü ve karizmatik bir çocuk imajı inşa eden rezil diktatörün sonunda nasıl ortaya çıktığını yakında öğrenecek.
Sevgilisi Claretta Petacciová ve çevresindeki diğer kişilerle birlikte gözlerini bağladılar ve onu Milne meydanındaki bir benzin pompasının önüne ayaklarından astılar. Muhtemelen o anda annesi bile onu tanıyamazdı. Kimse açıkta kalan birkaç cesedin fotoğrafını çekmedi. Kim, bugüne kadar bilinmiyor. Dotyn, Brigham'ı tanıyordu ve negatifleri ona göndermeye karar verdi.
Gazetenin Bern'e ulaşması için fotoğrafçının İtalya-Vacarian sınırına gitmesi, paketi trene bindirmesi ve gümrüğe ulaşmasını umması gerekiyordu. Ml tst. O halde gece yarısı ordu sansürcüsünü uyandırmak, ona patina izni vermek ve şafaktan önce üzüm bağlarının karları arasında Eneva'ya doğru yaklaşık iki yüz kilometrelik yolculuğa çıkmak Brigham'a kalmıştı.
Ancak oradan Press Wireless hizmeti aracılığıyla fotoğrafları bir ücret karşılığında göndermek mümkündü. New York haber odasında fotoğraflar o saatte gece yarısı, setten hemen önce çekildi. Pakette iki olumsuzluk vardı: Ceset yığınlarının üzerinde zıplayan Vdce ve diğerleriyle birlikte baş aşağı asılı duran Vdce.
Yardımcı editör olmayan Raymon H. McCaw hemen ön sayfanın görünümünü değiştirmeye başladı. Örneklenen silahlardan tl yığını olanı seçti. O zamanlar bunun Iwodi'deki bayrağın kaldırılmasından hemen sonra yazın en iyi ikinci fotoğrafı olduğunu söylemişti. Mussolini'yi öldürdü. Diktatörün şerefsiz sonu. Profil fotoğrafının gerçekten İtalyan Il Duce olup olmadığı araştırılırken, bazı başbakanlar Amerikalı'nın en sevdiği gazetenin ön sayfasında yer alması durumunda hayatı için yalvardı.
Sonuçta McCaw faşistleri kalçasında kullanmadı ama bir gün sonra İngiliz gazetelerinde göründüler ve bugün Dük'ün düşüşünün sembollerinden biri haline geldiler. Her ne kadar bu noktaya varmak yirmi yıldan az sürse de, bir kere başladıktan sonra olaylar hızlı ve vahşi bir hal aldı.
İngiliz Daily Herald gazetesinin, öldürülen faşist bilim adamı Benito Mussolini'nin fotoğrafının yer aldığı ön sayfası (1 Mayıs 1945)
Susturuldu, tükürüldü, yardım edildi, güçlendirildi
Faşizmin kurucusu, kovulmuş bir sosyalist, bir gazeteci ve Üstad Jan Hus'un iki kez hayranı şu anda on bir yaşında. Tipik olarak kazınmış kafası, keskin hatları ve akıcı jestleriyle Protunk, hepsinin arkasında en iyisi. Hitler'in İtalya'nın kuzeyindeki kuklası Sal Cumhuriyeti bile, o dönemde gerçek anlamda acımasız bir hükümet kuran ve diğerlerinin yanı sıra damadını da ölüme gönderen Mussolini'ye koruma garantisi vermiyor.
Ve Nazilerin teslim olma müzakerelerine başladıklarını öğrendiğinde, partizanları kucağına alarak toplantıdan kaçar. Otuz yaşındaki sevgilisi Claretta için aldığı Alfa Romeo sedana biner ve kaçmaya çalışır. Clem, Como Gölü ve ardından Vcarsk sınırıdır.
Kendisine bir grup Alman askeri eşlik ediyor ve 52. Partizan Tugayı Luigi Clerici tarafından durdurulduğunda kendisi de Alman taklidi yapıyor. Sıradan bir askerin üniformasını giyiyorum. Ama kimi suçlamak istiyor? Her zaman onun TV'si her filme, her çocuğa imza atıyor. Mussolini iktidara geldiği andan itibaren bunun üzerinde yoğun bir şekilde çalışıyor. Ve şimdi bir kişilik kültü yarattı sr vaz.
Denetim sırasında partizan takma adı Bill tarafından keşfedildi ve hemen tutuklandı. Tarih 27 Nisan 1945 ve Dük'ün yalnızca birkaç saatlik ömrü kaldı. Şaşıran iki İtalyan, onun nesi olduğunu bilmiyor, üstelik kupayla geri döneceklerinden endişeleniyorlar. Tıpkı iki yıl sonra Nazilerin Mussolini'yi dağlardan sürüklediği zaman olduğu gibi. Bu nedenle, bilim adamını gece boyunca uzak bir çiftlik evinde saklayın ve sabah onu Petacci köprüsü boyunca Giulino di Mezzegra köyüne götürün. Orada ikisi Villa Belmonte'nin taş duvarının önünde durdular ve bir dakika sonra o onlara yetişti.
Takipçi muhtemelen Albay Valerio olarak da bilinen partizan komutan ve komünist Walter Audisio'ydu. Bugüne kadar, Mussolini'nin cellatının kimliğine dair varsayımlar var, özellikle de birçok insanın ülkenin kötü şöhretli liderini nasıl öldürdüklerine dair hikaye uydurduğu İtalya'da. Yani Mussolini'nin son sözlerinin en az beş versiyonu var; bunlardan birine göre, dük merhamet için yalvardı ve söz verdi. Ama bu muhtemelen sadece bir yalan. Sam Audisio, makineli tüfeğinin ve tabancasının arızalandığını, bu yüzden atı öldürmek için silahı en yakınındaki yoldaştan aldığını açıkladı. Genç Claretta haykırdı: Ölmemeli!
Albay Valerio, daha önce de belirttiği gibi, İtalyan halkı adına adaleti yerine getirme yetkisine sahip olduğu için bu talebi dikkate almadı. Tutuklu diktatör dizlerinin üzerine çöktü, çenesi göğsüne düştü ve vücudu yere çöktü. Audisio'ya göre, bir avcıyı değil, hünerli bir yaratığı öldüreceği hissine kapılmıştı. Mussolini'nin sevgilisi de intikam için öldü. İlerleyen saatlerde partizanlar, bir düzine faşistle birlikte cesetleri minibüsün arkasına atıp Milno'ya geri götürüyor.
Ve bu, sekiz ay önce faşistlerin dük rejimine karşı öldürülen on beş savaşçının cesetlerini halkın gözü önünde astığı, çok sembolik Piazzale Loreto meydanındaydı. Mussolini'ye duyulan nefret çok büyüktü ve artık nihayet yüzeye çıkabilirdi. Şu ana kadar haberlerde, pankartlarda ve fotoğraflarda insanlara onun televizyonu aracılığıyla hakaretler yağdırıldı. Bunu burada, on beşinci karede gerçekten yapabilirlerdi. Partizanlar cesedi yere atıyor ve çılgına dönmüş kalabalığın öfkesini dışa vurmasına izin veriyor.
Benito Mussolini dün gece faşizminin doğduğu şehre ayak uydurdu. Düşüşü, yakalanması ve infazı sırasında herhangi bir kesinti olmadı ve merhum otoritenin cesedini yakından gören ve ondan en karanlık olaylardan biri olarak bahseden NYT gazetesi, buradaki Piazza Loreto'daki sabah sonsözü en şok edici olanıydı. hayatının anları.
İnsanlar Mussolini'ye hakaret ediyor, ona sebze fırlatıyor, kafasına ve başka yerlerine tekme atıyor. Birçoğu ona tükürüyor, ceset yığınlarının üzerindeki cansız yatağına ve ötesine bakıyor. Daha sonra yerel kadınlardan biri bir tabanca çıkarır ve Dük'ün ölmemişse ölmüş olacağından emin olur. Beş katil oğluma beş kırbaç! başlama zamanı geldiğinde arayın. O anda partizanlar sönecek. Şekli bozulmuş bir faşist, Plaza de Janeiro ile Buenos Aires Caddesi'nin köşesindeki Standard Esso benzin istasyonunun önünde bacaklarından asılı duruyor. Orada kalabalık yok.
Fotoğrafta faşist milletvekili Nicola Bombacci onun yanında asılıydı, general Giuseppe Gelormini, dük Benito Mussolini, aktör Claretta Petaccio'nun sevgilisi ve sevgilisi, Ulusal Faşist Parti sekreteri Alessandro Pavolini ve İtalyan Olimpiyat Komitesi başkanı Achille Starace, ancak burada durmadı. O da onların altında yerdeydi.
Duce'nin sevgilisinin poposu yok ve yerçekimi eteğini sürekli yukarı çekiyor. Rahip Pollarolo çok geçmeden ahlaksız zemini durdurur ve kadının eteğini kendi köpeğiyle sıkar. Petaccio'ya göre yirmi dokuz yaşındaki Mussolini, genç bir kızken ona aşıkmış, ona mektuplar yazmış ve evlenmiş, bir tesadüf eseri tanışmasıyla kendini bu ilişkiye adamış. Partizanlar onun canını almasına rağmen, ölene kadar Ben'in yanında kaldı.
Ancak o dönemde Avrupa'da aynı kaderi kesinlikle istemeyen en az bir avcı vardı. Adolf Hitler'in, Mussolini'nin sığınağında öldüğünü öğrendiğinde şunu söylediği söyleniyor: Bu benim başıma asla gelmeyecek. Bazı tarihçilere göre zaten kimse intihar etmeye kararlı değildi. O da karısı Eva Braunová ile birlikte kendini öldürdü ve arkadaşlarını ayrılmaya bıraktı. Son vasiyetinde şeytanın eline düşmek istemediğini, sadece histeriklerinin eğlenmesi için yeni bir tiyatro düzenlenmesini zorlayacağını yazmıştı. kitleler.
Adolf Hitler (sağda) ve Benito Mussolini 1938'de Münih'te bir toplantıda
Mussolini, Amerikan ordusunun emriyle atından indirildiğinde derisi insanlık dışı bir şekilde şişmiş ve şişmişti. Küçük kasabada bir pesto ordusu fotoğrafçısı bile onu Petacciová'yla kucaklaşırken romantik bir pozla çekti. Daha sonra ikisi de Milne'deki mezarlıkta isimsiz bir mezara gömüldü. Ancak dükün son dinlenme yerinin yeri gizli tutulamadığından mezarı antifaistler tarafından düzenli olarak tahrip ediliyordu. Ve bir süreliğine arkadaşlar Mussolini'yi serbest bırakmadan mezarı açtılar, kalıntıları yıkadılar ve bilinmeyen bir yere götürdüler.
Tarih portalına göre Mussolini'den neredeyse üç ay sonra yer çöktü ve sonunda kendisini şehrin dışındaki bir zindanda buldu. Kalıntılara polis tarafından el konuldu. Dükün mezarının yeri daha sonra İtalyan hükümeti tarafından gizli tutuldu. Ve 1957'de dönemin İtalya Başbakanı Adone Zoli, aşırı sağcı seçmenlerin oylarını güvence altına almak amacıyla Mussolini'nin kemiklerini dul eşi Rachel'a teslim etmeye karar verdi. Maceralarına rağmen her zaman onun birincil metresiydi ve ona beş çocuk doğurdu. Sonunda cesedini, bir metal işçisi ve zanaatkarın oğlu Benito Mussolini'nin bir zamanlar doğduğu Predappio'daki aile mezarlığına gömdü.
1966 yılında çok sevilen ve daha sonra kapatılan bilim insanının son parçası İtalya'ya geldi. Mussolini'nin beyninin incelenen bir örneği, onu frengi açısından test eden dullar tarafından Amerika'ya gönderildi. Cinsel yolla bulaşan bu hastalığın yaygınlığına ilişkin sonuçlar kanıtlanmamıştır. Benimle konuşmaya başlayan ilk kişi Mussolini oldu. Gerçekte olduğu gibi değil, karşı konulmaz bir baştan çıkarıcı ve kadın avcısı gibi davranmak istiyordu.
İkinci Dünya Savaşı'nın Müttefikleri uzun süredir kontrollerini sıkılaştırıyorlar ve savaşın sonu, en azından Avrupa'da, çok yakında. İtalya'da saatler önce faşist bilim adamı Benito Mussolini'yi bile idam ettiler. Ve Brigham sayesinde tüm dünya, başından beri bir kişilik kültü ve karizmatik bir çocuk imajı inşa eden rezil diktatörün sonunda nasıl ortaya çıktığını yakında öğrenecek.
Sevgilisi Claretta Petacciová ve çevresindeki diğer kişilerle birlikte gözlerini bağladılar ve onu Milne meydanındaki bir benzin pompasının önüne ayaklarından astılar. Muhtemelen o anda annesi bile onu tanıyamazdı. Kimse açıkta kalan birkaç cesedin fotoğrafını çekmedi. Kim, bugüne kadar bilinmiyor. Dotyn, Brigham'ı tanıyordu ve negatifleri ona göndermeye karar verdi.
Gazetenin Bern'e ulaşması için fotoğrafçının İtalya-Vacarian sınırına gitmesi, paketi trene bindirmesi ve gümrüğe ulaşmasını umması gerekiyordu. Ml tst. O halde gece yarısı ordu sansürcüsünü uyandırmak, ona patina izni vermek ve şafaktan önce üzüm bağlarının karları arasında Eneva'ya doğru yaklaşık iki yüz kilometrelik yolculuğa çıkmak Brigham'a kalmıştı.
Ancak oradan Press Wireless hizmeti aracılığıyla fotoğrafları bir ücret karşılığında göndermek mümkündü. New York haber odasında fotoğraflar o saatte gece yarısı, setten hemen önce çekildi. Pakette iki olumsuzluk vardı: Ceset yığınlarının üzerinde zıplayan Vdce ve diğerleriyle birlikte baş aşağı asılı duran Vdce.
Yardımcı editör olmayan Raymon H. McCaw hemen ön sayfanın görünümünü değiştirmeye başladı. Örneklenen silahlardan tl yığını olanı seçti. O zamanlar bunun Iwodi'deki bayrağın kaldırılmasından hemen sonra yazın en iyi ikinci fotoğrafı olduğunu söylemişti. Mussolini'yi öldürdü. Diktatörün şerefsiz sonu. Profil fotoğrafının gerçekten İtalyan Il Duce olup olmadığı araştırılırken, bazı başbakanlar Amerikalı'nın en sevdiği gazetenin ön sayfasında yer alması durumunda hayatı için yalvardı.
Sonuçta McCaw faşistleri kalçasında kullanmadı ama bir gün sonra İngiliz gazetelerinde göründüler ve bugün Dük'ün düşüşünün sembollerinden biri haline geldiler. Her ne kadar bu noktaya varmak yirmi yıldan az sürse de, bir kere başladıktan sonra olaylar hızlı ve vahşi bir hal aldı.
İngiliz Daily Herald gazetesinin, öldürülen faşist bilim adamı Benito Mussolini'nin fotoğrafının yer aldığı ön sayfası (1 Mayıs 1945)
Susturuldu, tükürüldü, yardım edildi, güçlendirildi
Faşizmin kurucusu, kovulmuş bir sosyalist, bir gazeteci ve Üstad Jan Hus'un iki kez hayranı şu anda on bir yaşında. Tipik olarak kazınmış kafası, keskin hatları ve akıcı jestleriyle Protunk, hepsinin arkasında en iyisi. Hitler'in İtalya'nın kuzeyindeki kuklası Sal Cumhuriyeti bile, o dönemde gerçek anlamda acımasız bir hükümet kuran ve diğerlerinin yanı sıra damadını da ölüme gönderen Mussolini'ye koruma garantisi vermiyor.
Ve Nazilerin teslim olma müzakerelerine başladıklarını öğrendiğinde, partizanları kucağına alarak toplantıdan kaçar. Otuz yaşındaki sevgilisi Claretta için aldığı Alfa Romeo sedana biner ve kaçmaya çalışır. Clem, Como Gölü ve ardından Vcarsk sınırıdır.
Kendisine bir grup Alman askeri eşlik ediyor ve 52. Partizan Tugayı Luigi Clerici tarafından durdurulduğunda kendisi de Alman taklidi yapıyor. Sıradan bir askerin üniformasını giyiyorum. Ama kimi suçlamak istiyor? Her zaman onun TV'si her filme, her çocuğa imza atıyor. Mussolini iktidara geldiği andan itibaren bunun üzerinde yoğun bir şekilde çalışıyor. Ve şimdi bir kişilik kültü yarattı sr vaz.
Denetim sırasında partizan takma adı Bill tarafından keşfedildi ve hemen tutuklandı. Tarih 27 Nisan 1945 ve Dük'ün yalnızca birkaç saatlik ömrü kaldı. Şaşıran iki İtalyan, onun nesi olduğunu bilmiyor, üstelik kupayla geri döneceklerinden endişeleniyorlar. Tıpkı iki yıl sonra Nazilerin Mussolini'yi dağlardan sürüklediği zaman olduğu gibi. Bu nedenle, bilim adamını gece boyunca uzak bir çiftlik evinde saklayın ve sabah onu Petacci köprüsü boyunca Giulino di Mezzegra köyüne götürün. Orada ikisi Villa Belmonte'nin taş duvarının önünde durdular ve bir dakika sonra o onlara yetişti.
Takipçi muhtemelen Albay Valerio olarak da bilinen partizan komutan ve komünist Walter Audisio'ydu. Bugüne kadar, Mussolini'nin cellatının kimliğine dair varsayımlar var, özellikle de birçok insanın ülkenin kötü şöhretli liderini nasıl öldürdüklerine dair hikaye uydurduğu İtalya'da. Yani Mussolini'nin son sözlerinin en az beş versiyonu var; bunlardan birine göre, dük merhamet için yalvardı ve söz verdi. Ama bu muhtemelen sadece bir yalan. Sam Audisio, makineli tüfeğinin ve tabancasının arızalandığını, bu yüzden atı öldürmek için silahı en yakınındaki yoldaştan aldığını açıkladı. Genç Claretta haykırdı: Ölmemeli!
Albay Valerio, daha önce de belirttiği gibi, İtalyan halkı adına adaleti yerine getirme yetkisine sahip olduğu için bu talebi dikkate almadı. Tutuklu diktatör dizlerinin üzerine çöktü, çenesi göğsüne düştü ve vücudu yere çöktü. Audisio'ya göre, bir avcıyı değil, hünerli bir yaratığı öldüreceği hissine kapılmıştı. Mussolini'nin sevgilisi de intikam için öldü. İlerleyen saatlerde partizanlar, bir düzine faşistle birlikte cesetleri minibüsün arkasına atıp Milno'ya geri götürüyor.
Ve bu, sekiz ay önce faşistlerin dük rejimine karşı öldürülen on beş savaşçının cesetlerini halkın gözü önünde astığı, çok sembolik Piazzale Loreto meydanındaydı. Mussolini'ye duyulan nefret çok büyüktü ve artık nihayet yüzeye çıkabilirdi. Şu ana kadar haberlerde, pankartlarda ve fotoğraflarda insanlara onun televizyonu aracılığıyla hakaretler yağdırıldı. Bunu burada, on beşinci karede gerçekten yapabilirlerdi. Partizanlar cesedi yere atıyor ve çılgına dönmüş kalabalığın öfkesini dışa vurmasına izin veriyor.
Benito Mussolini dün gece faşizminin doğduğu şehre ayak uydurdu. Düşüşü, yakalanması ve infazı sırasında herhangi bir kesinti olmadı ve merhum otoritenin cesedini yakından gören ve ondan en karanlık olaylardan biri olarak bahseden NYT gazetesi, buradaki Piazza Loreto'daki sabah sonsözü en şok edici olanıydı. hayatının anları.
İnsanlar Mussolini'ye hakaret ediyor, ona sebze fırlatıyor, kafasına ve başka yerlerine tekme atıyor. Birçoğu ona tükürüyor, ceset yığınlarının üzerindeki cansız yatağına ve ötesine bakıyor. Daha sonra yerel kadınlardan biri bir tabanca çıkarır ve Dük'ün ölmemişse ölmüş olacağından emin olur. Beş katil oğluma beş kırbaç! başlama zamanı geldiğinde arayın. O anda partizanlar sönecek. Şekli bozulmuş bir faşist, Plaza de Janeiro ile Buenos Aires Caddesi'nin köşesindeki Standard Esso benzin istasyonunun önünde bacaklarından asılı duruyor. Orada kalabalık yok.
Fotoğrafta faşist milletvekili Nicola Bombacci onun yanında asılıydı, general Giuseppe Gelormini, dük Benito Mussolini, aktör Claretta Petaccio'nun sevgilisi ve sevgilisi, Ulusal Faşist Parti sekreteri Alessandro Pavolini ve İtalyan Olimpiyat Komitesi başkanı Achille Starace, ancak burada durmadı. O da onların altında yerdeydi.
Duce'nin sevgilisinin poposu yok ve yerçekimi eteğini sürekli yukarı çekiyor. Rahip Pollarolo çok geçmeden ahlaksız zemini durdurur ve kadının eteğini kendi köpeğiyle sıkar. Petaccio'ya göre yirmi dokuz yaşındaki Mussolini, genç bir kızken ona aşıkmış, ona mektuplar yazmış ve evlenmiş, bir tesadüf eseri tanışmasıyla kendini bu ilişkiye adamış. Partizanlar onun canını almasına rağmen, ölene kadar Ben'in yanında kaldı.
Ancak o dönemde Avrupa'da aynı kaderi kesinlikle istemeyen en az bir avcı vardı. Adolf Hitler'in, Mussolini'nin sığınağında öldüğünü öğrendiğinde şunu söylediği söyleniyor: Bu benim başıma asla gelmeyecek. Bazı tarihçilere göre zaten kimse intihar etmeye kararlı değildi. O da karısı Eva Braunová ile birlikte kendini öldürdü ve arkadaşlarını ayrılmaya bıraktı. Son vasiyetinde şeytanın eline düşmek istemediğini, sadece histeriklerinin eğlenmesi için yeni bir tiyatro düzenlenmesini zorlayacağını yazmıştı. kitleler.
Adolf Hitler (sağda) ve Benito Mussolini 1938'de Münih'te bir toplantıda
Mussolini, Amerikan ordusunun emriyle atından indirildiğinde derisi insanlık dışı bir şekilde şişmiş ve şişmişti. Küçük kasabada bir pesto ordusu fotoğrafçısı bile onu Petacciová'yla kucaklaşırken romantik bir pozla çekti. Daha sonra ikisi de Milne'deki mezarlıkta isimsiz bir mezara gömüldü. Ancak dükün son dinlenme yerinin yeri gizli tutulamadığından mezarı antifaistler tarafından düzenli olarak tahrip ediliyordu. Ve bir süreliğine arkadaşlar Mussolini'yi serbest bırakmadan mezarı açtılar, kalıntıları yıkadılar ve bilinmeyen bir yere götürdüler.
Tarih portalına göre Mussolini'den neredeyse üç ay sonra yer çöktü ve sonunda kendisini şehrin dışındaki bir zindanda buldu. Kalıntılara polis tarafından el konuldu. Dükün mezarının yeri daha sonra İtalyan hükümeti tarafından gizli tutuldu. Ve 1957'de dönemin İtalya Başbakanı Adone Zoli, aşırı sağcı seçmenlerin oylarını güvence altına almak amacıyla Mussolini'nin kemiklerini dul eşi Rachel'a teslim etmeye karar verdi. Maceralarına rağmen her zaman onun birincil metresiydi ve ona beş çocuk doğurdu. Sonunda cesedini, bir metal işçisi ve zanaatkarın oğlu Benito Mussolini'nin bir zamanlar doğduğu Predappio'daki aile mezarlığına gömdü.
1966 yılında çok sevilen ve daha sonra kapatılan bilim insanının son parçası İtalya'ya geldi. Mussolini'nin beyninin incelenen bir örneği, onu frengi açısından test eden dullar tarafından Amerika'ya gönderildi. Cinsel yolla bulaşan bu hastalığın yaygınlığına ilişkin sonuçlar kanıtlanmamıştır. Benimle konuşmaya başlayan ilk kişi Mussolini oldu. Gerçekte olduğu gibi değil, karşı konulmaz bir baştan çıkarıcı ve kadın avcısı gibi davranmak istiyordu.