Eski Kongre Başkanı Rahul Gandhi, ‘Bharat Jodo Yatra’sını Kanyakumari’den başlattığında, herkesin aklında Keşmir’e olan yolculuğunu tamamlayıp tamamlayamayacağı ve ayrıca kitlelerden destek alıp alamayacağı gibi birçok soru vardı.
Vatandaşlar Gandhi ailesinin ‘Veliaht Prensi’ni böyle bir eylemde neredeyse hiç görmediğinden spekülasyonlar açıktı. Lok Sabha’da bir dizi seçim yenilgisi ve Kongre için eyalet meclisi seçimleri ve G23 gibi saflarında büyük bir boşluk eklendi.
Yürüyüşe başladıktan sonra birçok kişi ona katıldı. Medyada haberler çıktıkça onları neyin cezbettiğini ben de merak ettim. Onunla 17 Kasım’da kamp yaptığı Balapur’un Akola kasabasındaki Adegaon köyünde tanıştım.
Kendisiyle ilk etkileşimim olan basın toplantısında kendisine bir soru da sordum. Elbette 2019 genel seçimlerinde Wardha’daki bir mitingde onu haber yapmıştım ve çeşitli haber kanallarında düzenli olarak takip etmiştim. Ama bu sefer Gandhi’nin bir politikacı olarak olgunlaştığını hissettim. Gazetecilerin sorularından kaçmadı, kendinden emin ve olgun cevaplar verdi. Medyadaki Google’lara verdiği yanıtlarda çok fazla inanç vardı.
Aynı gün Buldhana’ya yürümesi gerekiyordu ve insanların gerçekten ona katılıp katılmadığını veya bunun için para alıp almadığını görmek beni heyecanlandırdı. Sabah 4’ten itibaren bu soğukta yüzlerce kişinin onunla konuşmak için isteyerek yaklaştığını gördüm. Çiftçiden işçiye, gençten esnafa her kesimden insan dertleriyle, acılarıyla, dertleriyle öne çıktı.
Pek çoğuyla, herhangi bir hükümete liderlik etmediğini bilmeme rağmen neden Gandhi soyuna yaklaştıklarını konuştum. Bana sabırla onları dinlediğini ve onlarla el sıkışıp kucaklaştığını söylediler.
Onlara göre seçilmiş temsilciler, kazandıktan sonra onlara pek gelmiyor. Gördükleri, Gandhi’de bir umut ışığıdır. Gençler ona gençlik ikonu diyor. Uzak bölgelerden yürüyerek gelen belki de tek lider oydu. Köylüler, doğanın kaprislerinden ve hükümetin sorunlarına kayıtsız kalmasından bıktıkları için ona katılırken, gençler işsizlik nedeniyle toplantısına katıldı.
Yürüteçlerin çoğu için onun hızına yetişmek zordu. Kelimenin tam anlamıyla koşmak zorunda kaldılar. Bedensel engelliler ve yaşlılar eşliğinde yavaş yavaş yürüdü.
Beni etkileyen tek şey, Gandhi’nin liderlerinin ve parti arkadaşlarının daha önce sahip olmadığı saygısını kazanmış olmasıydı. Miting, Wayanad Milletvekili hakkındaki algılarını da değiştirdi.
Onun ‘Bharat Jodo Yatra’sı gerçekten de bir dizi seçim başarısızlığı ve tepede liderlik eksikliği nedeniyle morali bozulan büyük eski parti liderlerini ve işçileri kışkırttı.
(Vaibhav Ganjapure mahkemeden üniversiteye ve ayrıca siyasete atlamaya devam ediyor)
Vatandaşlar Gandhi ailesinin ‘Veliaht Prensi’ni böyle bir eylemde neredeyse hiç görmediğinden spekülasyonlar açıktı. Lok Sabha’da bir dizi seçim yenilgisi ve Kongre için eyalet meclisi seçimleri ve G23 gibi saflarında büyük bir boşluk eklendi.
Yürüyüşe başladıktan sonra birçok kişi ona katıldı. Medyada haberler çıktıkça onları neyin cezbettiğini ben de merak ettim. Onunla 17 Kasım’da kamp yaptığı Balapur’un Akola kasabasındaki Adegaon köyünde tanıştım.
Kendisiyle ilk etkileşimim olan basın toplantısında kendisine bir soru da sordum. Elbette 2019 genel seçimlerinde Wardha’daki bir mitingde onu haber yapmıştım ve çeşitli haber kanallarında düzenli olarak takip etmiştim. Ama bu sefer Gandhi’nin bir politikacı olarak olgunlaştığını hissettim. Gazetecilerin sorularından kaçmadı, kendinden emin ve olgun cevaplar verdi. Medyadaki Google’lara verdiği yanıtlarda çok fazla inanç vardı.
Aynı gün Buldhana’ya yürümesi gerekiyordu ve insanların gerçekten ona katılıp katılmadığını veya bunun için para alıp almadığını görmek beni heyecanlandırdı. Sabah 4’ten itibaren bu soğukta yüzlerce kişinin onunla konuşmak için isteyerek yaklaştığını gördüm. Çiftçiden işçiye, gençten esnafa her kesimden insan dertleriyle, acılarıyla, dertleriyle öne çıktı.
Pek çoğuyla, herhangi bir hükümete liderlik etmediğini bilmeme rağmen neden Gandhi soyuna yaklaştıklarını konuştum. Bana sabırla onları dinlediğini ve onlarla el sıkışıp kucaklaştığını söylediler.
Onlara göre seçilmiş temsilciler, kazandıktan sonra onlara pek gelmiyor. Gördükleri, Gandhi’de bir umut ışığıdır. Gençler ona gençlik ikonu diyor. Uzak bölgelerden yürüyerek gelen belki de tek lider oydu. Köylüler, doğanın kaprislerinden ve hükümetin sorunlarına kayıtsız kalmasından bıktıkları için ona katılırken, gençler işsizlik nedeniyle toplantısına katıldı.
Yürüteçlerin çoğu için onun hızına yetişmek zordu. Kelimenin tam anlamıyla koşmak zorunda kaldılar. Bedensel engelliler ve yaşlılar eşliğinde yavaş yavaş yürüdü.
Beni etkileyen tek şey, Gandhi’nin liderlerinin ve parti arkadaşlarının daha önce sahip olmadığı saygısını kazanmış olmasıydı. Miting, Wayanad Milletvekili hakkındaki algılarını da değiştirdi.
Onun ‘Bharat Jodo Yatra’sı gerçekten de bir dizi seçim başarısızlığı ve tepede liderlik eksikliği nedeniyle morali bozulan büyük eski parti liderlerini ve işçileri kışkırttı.
(Vaibhav Ganjapure mahkemeden üniversiteye ve ayrıca siyasete atlamaya devam ediyor)