Los Angeles Lakers ve Milwaukee Bucks’ın eski pivotu Abdul-Jabbar, yaklaşık 40 yıldır rekoru elinde tutuyordu. Rekoru 1984’te kırdı ve kariyerini beş yıl sonra 38.387 puanla noktaladı. Cal Ripken’in Major League Baseball’da veya Jerry Rice’ın NFL karşılama sahalarında oynadığı maç serisinin basketbol eşdeğeriydi: görünüşte ulaşılamaz.
Ancak James, 38.390 sayı ile Abdul-Jabbar’ın 38 yaşındaki rekorunu kırdı; bu, James’in bu sezon ortalamasını belirlediği maç başına 30,2 sayı bir yana, çoğu oyuncunun sayı atmayı tamamlamasından çok sonra bir yaş. 1969’dan 1989’a kadar forma giyen Abdul-Jabbar ile bu dayanıklılığı, artı yaratıcılığı ve yeteneği paylaşıyor. Basketbol dönemleri o kadar farklı görünüyordu ki başka sporlar da yapmış olabilirlerdi. Sahadaki çizgiler farklı boyutlardaydı ve hakemler, Abdul-Jabbar’ın rakip oyunculardan James’e bugün kolayca serbest atış şansı verecek darbelere dayanmasını sağladı.
Abdul-Jabbar ve James, NBA’in son 50 yılda nasıl geliştiğinin bir yansıması olarak, basketbolun en gıpta ile bakılan rekorlarından birini kırmak için farklı yollara sahipti.
Sky Hooks’tan 3 Sayılara
NBA, 1979–80 sezonunda, Abdul-Jabbar’ın kariyerinin ortasında, 3 sayılık atış yöntemini tanıttı. Sonraki on yıl boyunca, atış bir yenilik, bir tür “acil durumda cam kırmak” olarak kabul edildi. Abdul-Jabbar kariyerinde sadece bir üç sayılık atış yaptı. James, yaşlandıkça uzun menzilli şutlara daha fazla güvendikten sonra (vücut için genellikle daha kolaydır) ve 3 sayılık atışlar son derece popüler hale geldiğinden, kariyerinde 3 sayılık atışlarda dokuzuncu sırada.
Abdul-Jabbar’ın 3 sayı çizgisinin kullanımda olduğu 10 sezon boyunca, takımlar maç başına ortalama 2,0 ila 6,6 3 sayılık atış yaptı. Günümüzde düzinelerce oyuncu bundan daha fazlasını alıyor. Takımlar artık hücumlarını 3 sayılık atışlar yapacak şekilde yapılandırıyor. Abdul-Jabbar veya Shaquille O’Neal gibi uzun boylu oyunculara smaç veya turnike için topu atmaya odaklanırlardı. Artık muhtemelen ekranları ayarlamak ve derin şutlar çekmek için 3 sayılık yayın dışında kalan daha küçük, daha hızlı oyunculara sahipler.
Stratejinin bir kısmı, 21. yüzyıldaki takımların, genellikle 3 sayılık atışlar veya smaçlarla en fazla puanı almanın en olası yolunu belirlemek için analitiği kullanmasıdır. Oyunculara sahada hareket özgürlüğü vermek için tasarlanan kural değişiklikleri, defans oyuncularının Abdul-Jabbar’a karşı kullandığı bazı daha agresif savunma taktikleriyle James’in gol atmasını engelleyemeyeceği anlamına geliyor.
James’in çaylak sezonunda, 2003-4, maç başına 2,7 3 sayılık atış kaydetti. Geçen sezon bu sayı yaklaşık üç kat daha yüksekti.
Abdul-Jabbar, oynadığı 10 sezonun her birinde en az bir üçlük isabeti buldu. Ama bir sezonda asla üçten fazlasını denemedi ve sadece bir tane yaptı: 1986-87’de. Maçtaki tek 3 sayılık çabasıyla Phoenix Suns’a karşı deplasmanda geldi.
James, NBA’in geri kalanı gibi 3 sayılık atışlara eğilimli olsa da, onu bu kadar harika bir hücum oyuncusu yapan şeylerden biri, smaçlar, amansız basketler, post-up’lar veya orta mesafeli kayıplar olsun, her yerden gol atabilmesidir. . .