Efe
New member
Kırılan Kol Eski Haline Döner Mi? – Duygusal Yaralar Üzerine Bir Eleştiri
Merhaba değerli forum sakinleri,
Bugün sizlerle hem kendi yaşadıklarımdan, hem de çevremde gözlemlediğim bazı gerçeklerden yola çıkarak düşündüğüm bir soruyu paylaşmak istiyorum: **“Kırılan kol eski haline döner mi?”**
Elbette ilk bakışta bu deyim, “zamanla her şey geçer” temalı bir teselli gibi görünüyor. Ama gerçekten öyle mi? Kırılan bir kemik kaynadığında, röntgende bile zor seçilir hâle gelse de, o bölgede bazen bir sızı kalmaz mı? Ya da o kırık tekrar aynı yerden kırılmaya daha yatkın olmaz mı? Peki ya bu kırık, duygusal bir kırıksa?
Kırıkların Anatomisi: Fiziksel mi, Duygusal mı?
Beni bu yazıyı yazmaya iten şey, bir arkadaş grubunda geçen tartışmaydı. Biri şöyle dedi: “Affedildim ama hiçbir şey eskisi gibi değil.”
O an fark ettim; insanlar çoğu zaman affetmeyi bir tür "eski hâle dönmek" olarak görüyor. Oysa bir şeyin kırılması, onun aynı hâliyle var olmaya devam edemeyeceği anlamına geliyor olabilir. Hele konu güvense, sevgi değil ama güven kırıldıysa…
Erkekler: Tamir Et, Devam Et
Erkek arkadaşlarımın çoğu bu konuda şöyle düşünüyor:
> “Evet hata yaptım, ama özür diledim, telafi ettim. Artık aynı konunun dönüp durmasına gerek yok.”
Bu çok tanıdık bir yaklaşım. Erkeklerin çözüm odaklı, stratejik doğası, bir şeyi onardıktan sonra ilerlemeyi esas alıyor. Kırık varsa, kaynak yapılır, taş yerleştirilir ve kaldığın yerden devam edilir.
Ama duygular bu kadar lineer değil. Özellikle kadınlar için, affetmekle unutmak aynı şey değil.
Kadınlar: Empatiyle Hatırlamak
Kadın arkadaşlarımın ise bu konudaki yaklaşımı daha farklı:
> “Affetmek iç huzur için, ama eskisi gibi olmasını bekleme. Çünkü o ben de artık yok.”
Kadınlar genellikle duygularla bağ kurar, bir şeyin tekrar canlanması için onun yeniden hissedilmesini ister. Bir kırık sadece fiziksel değil; duygusal olarak da iz bırakır.
Kadınlar, ilişkisel bağların tekrar örülmesini bekler. Özür yeterli değildir; değişim, çaba, samimiyet gerekir.
Kırık Yerinden mi Kırılır?
Sizce de bazen insanlar aynı yerden yeniden kırılmıyor mu? Çünkü o bölge hassas, çünkü orada bir iz var. O yüzden “kırılan kol” tekrar aynı yükü taşıyamayabiliyor.
Burada kritik soru şu:
**Bir ilişkide yaşanan büyük bir kırılma, gerçekten tamir edilebilir mi? Yoksa sadece alışıyor muyuz?**
Birçok çift, büyük kırılmalardan sonra “devam etmeye” karar veriyor. Ama içten içe biri hâlâ geçmişin hayaletleriyle yaşıyorsa, o ilişki sağlam mıdır?
Forum üyeleri, siz ne dersiniz:
— Güven kırıldıktan sonra, geri kazanılabilir mi?
— Affetmek, yeniden güvenmek anlamına mı gelir?
— Kırılan kol, gerçekten eskisi gibi olur mu? Yoksa sadece “unutmuş gibi” mi yaparız?
Yeniden İnşa Mümkün mü?
Kimi zaman insanlar diyor ki: “Zamanla her şey yoluna girer.” Belki zaman bir şeyleri törpüler ama bazı kırıklar, karaktere dönüşür. Bazı insanlar artık "eski ben değilim" derken, gerçekten dönüşmüştür.
Özellikle duygusal ilişkilerde, "tamir etmek" sadece bir özürle olmaz. Hissedilmek, anlaşılmak, değişimi görmek gerekir. Sadece erkekçe çözüm değil, kadınca duyarlılık da gerekir.
Ve burada bence şu nokta önemli:
> Erkekler çoğu zaman "çözüm" peşinde koşarken, kadınlar "duyulmak" ister.
Yani tamir iki parçadan oluşur: Bir taraf kaynak makinesi gibi çalışırken, diğer taraf dinlenmek ve hissedilmek ister.
Bireysel Tecrübem: Aynı Koldan İkinci Kırık
Kendi hayatımdan da bir örnek vermem gerekirse…
Yıllar önce bir ilişkimde bir hata yaptım. Özür diledim, çabaladım, gerçekten değiştim. Ama karşımdaki kişi her defasında “tamam” dediği hâlde, her tartışmada o eski hatayı gündeme getirdi.
Bir süre sonra anladım ki, affetmişti belki ama unutmamıştı. Çünkü o kırık, kemik kaynadıktan sonra bile ağrı yapıyordu.
Bu noktada çok düşündüm:
**Ben mi tamir edemedim, o mu tekrar tekrar baktı kırık yere?**
Yoksa ikimiz de aslında o kolu artık kullanamıyorduk ama inatla hareket ettirmeye mi çalışıyorduk?
Forum Halkı Ne Düşünüyor?
Bu yazıyı yazmamın sebebi sadece içimi dökmek değil; gerçekten merak ediyorum:
Sizin için affetmek ne demek?
Duygusal bir kırık onarıldığında ilişki gerçekten devam edebilir mi?
Kadınlar duygulara, erkekler çözüme mi odaklanmalı? Yoksa artık bu kalıpları aşmanın zamanı mı geldi?
Hepimiz farklı tecrübelerden geliyoruz, ama birçoğumuz benzer duygular yaşıyoruz. Belki bu yazı bir tartışma başlatır ve birbirimizi biraz daha anlarız.
Sevgilerle,
Bir zamanlar kırılan ama hâlâ o kolu kullanmaya çalışan biri.
Merhaba değerli forum sakinleri,
Bugün sizlerle hem kendi yaşadıklarımdan, hem de çevremde gözlemlediğim bazı gerçeklerden yola çıkarak düşündüğüm bir soruyu paylaşmak istiyorum: **“Kırılan kol eski haline döner mi?”**
Elbette ilk bakışta bu deyim, “zamanla her şey geçer” temalı bir teselli gibi görünüyor. Ama gerçekten öyle mi? Kırılan bir kemik kaynadığında, röntgende bile zor seçilir hâle gelse de, o bölgede bazen bir sızı kalmaz mı? Ya da o kırık tekrar aynı yerden kırılmaya daha yatkın olmaz mı? Peki ya bu kırık, duygusal bir kırıksa?
Kırıkların Anatomisi: Fiziksel mi, Duygusal mı?
Beni bu yazıyı yazmaya iten şey, bir arkadaş grubunda geçen tartışmaydı. Biri şöyle dedi: “Affedildim ama hiçbir şey eskisi gibi değil.”
O an fark ettim; insanlar çoğu zaman affetmeyi bir tür "eski hâle dönmek" olarak görüyor. Oysa bir şeyin kırılması, onun aynı hâliyle var olmaya devam edemeyeceği anlamına geliyor olabilir. Hele konu güvense, sevgi değil ama güven kırıldıysa…
Erkekler: Tamir Et, Devam Et
Erkek arkadaşlarımın çoğu bu konuda şöyle düşünüyor:
> “Evet hata yaptım, ama özür diledim, telafi ettim. Artık aynı konunun dönüp durmasına gerek yok.”
Bu çok tanıdık bir yaklaşım. Erkeklerin çözüm odaklı, stratejik doğası, bir şeyi onardıktan sonra ilerlemeyi esas alıyor. Kırık varsa, kaynak yapılır, taş yerleştirilir ve kaldığın yerden devam edilir.
Ama duygular bu kadar lineer değil. Özellikle kadınlar için, affetmekle unutmak aynı şey değil.
Kadınlar: Empatiyle Hatırlamak
Kadın arkadaşlarımın ise bu konudaki yaklaşımı daha farklı:
> “Affetmek iç huzur için, ama eskisi gibi olmasını bekleme. Çünkü o ben de artık yok.”
Kadınlar genellikle duygularla bağ kurar, bir şeyin tekrar canlanması için onun yeniden hissedilmesini ister. Bir kırık sadece fiziksel değil; duygusal olarak da iz bırakır.
Kadınlar, ilişkisel bağların tekrar örülmesini bekler. Özür yeterli değildir; değişim, çaba, samimiyet gerekir.
Kırık Yerinden mi Kırılır?
Sizce de bazen insanlar aynı yerden yeniden kırılmıyor mu? Çünkü o bölge hassas, çünkü orada bir iz var. O yüzden “kırılan kol” tekrar aynı yükü taşıyamayabiliyor.
Burada kritik soru şu:
**Bir ilişkide yaşanan büyük bir kırılma, gerçekten tamir edilebilir mi? Yoksa sadece alışıyor muyuz?**
Birçok çift, büyük kırılmalardan sonra “devam etmeye” karar veriyor. Ama içten içe biri hâlâ geçmişin hayaletleriyle yaşıyorsa, o ilişki sağlam mıdır?
Forum üyeleri, siz ne dersiniz:
— Güven kırıldıktan sonra, geri kazanılabilir mi?
— Affetmek, yeniden güvenmek anlamına mı gelir?
— Kırılan kol, gerçekten eskisi gibi olur mu? Yoksa sadece “unutmuş gibi” mi yaparız?
Yeniden İnşa Mümkün mü?
Kimi zaman insanlar diyor ki: “Zamanla her şey yoluna girer.” Belki zaman bir şeyleri törpüler ama bazı kırıklar, karaktere dönüşür. Bazı insanlar artık "eski ben değilim" derken, gerçekten dönüşmüştür.
Özellikle duygusal ilişkilerde, "tamir etmek" sadece bir özürle olmaz. Hissedilmek, anlaşılmak, değişimi görmek gerekir. Sadece erkekçe çözüm değil, kadınca duyarlılık da gerekir.
Ve burada bence şu nokta önemli:
> Erkekler çoğu zaman "çözüm" peşinde koşarken, kadınlar "duyulmak" ister.
Yani tamir iki parçadan oluşur: Bir taraf kaynak makinesi gibi çalışırken, diğer taraf dinlenmek ve hissedilmek ister.
Bireysel Tecrübem: Aynı Koldan İkinci Kırık
Kendi hayatımdan da bir örnek vermem gerekirse…
Yıllar önce bir ilişkimde bir hata yaptım. Özür diledim, çabaladım, gerçekten değiştim. Ama karşımdaki kişi her defasında “tamam” dediği hâlde, her tartışmada o eski hatayı gündeme getirdi.
Bir süre sonra anladım ki, affetmişti belki ama unutmamıştı. Çünkü o kırık, kemik kaynadıktan sonra bile ağrı yapıyordu.
Bu noktada çok düşündüm:
**Ben mi tamir edemedim, o mu tekrar tekrar baktı kırık yere?**
Yoksa ikimiz de aslında o kolu artık kullanamıyorduk ama inatla hareket ettirmeye mi çalışıyorduk?
Forum Halkı Ne Düşünüyor?
Bu yazıyı yazmamın sebebi sadece içimi dökmek değil; gerçekten merak ediyorum:
Sizin için affetmek ne demek? Duygusal bir kırık onarıldığında ilişki gerçekten devam edebilir mi? Kadınlar duygulara, erkekler çözüme mi odaklanmalı? Yoksa artık bu kalıpları aşmanın zamanı mı geldi?Hepimiz farklı tecrübelerden geliyoruz, ama birçoğumuz benzer duygular yaşıyoruz. Belki bu yazı bir tartışma başlatır ve birbirimizi biraz daha anlarız.
Sevgilerle,
Bir zamanlar kırılan ama hâlâ o kolu kullanmaya çalışan biri.