Güneşten, sınırlı veya bir günlük park etme ve birkaç kez uzuvlardan uzak durmasına izin verilecek. Bu, Amerika Birleşik Devletleri’nde 1900 yılına kadar çocuk işçiliği yasalarına sahip olmayan birçok Amerikalı çocuğun kaderiydi.
Patlaması, sanayi devrimiyle aynı zamanda gerçekleşti. Çocuklar, sokakta gazete satmaktan, baca süpürmekten kömür madenlerindeki takip işlerine kadar çeşitli işlerde çalıştılar.
Bugün, bu gerçek bana acımasız geliyor. Ancak uzun süredir çocuk işçiliği ve çalışma ilişkileri üzerine araştırmalar yapan Emeritus Profesör Hugh Hindman, yazılarında çocukların çok eski zamanlardan beri bu şekilde çalıştıklarından bahsediyor.
Ona göre 18. yüzyılda kırsal ailelerde her yeni doğan anne tarafından gelecekteki yararlı bir işçi ve st için bir sigorta poliçesi olarak algılanıyordu. Hindman’ın Child Labor: An American History adlı kitabına göre, beş yaşında bile bir çocuğun çiftlik ve diğer ev işlerine yardım etmesi bekleniyordu.
Daha sonra büyük aileler çocuklarını, onları hizmetçi olarak çalıştırabilecekleri başka evlere gönderirdi. Vtina, bir çocuğu doğumdan yetişkinliğe kadar bir miktar tazminat ödemeden yetiştirmenin masraflarını karşılayamazdı.
Lamai, lapai ve yardımcıları
Çocuklar için en karanlık ve en tehlikeli işlerin başında muhtemelen, diğerlerinden farklı olarak çalışanların görece gizlilik içinde çalıştıkları kömür madenlerindeki vardiyalar geliyordu.
Hina’nın fotoğraflarında homojen bir erkek grubu var ama madenlerde bu küçük işçilerin çeşitli işlevleri vardı. Bazıları lapai veya tuzakçı olarak çalıştı. Kömür vagonlarının geçmesi için günde on iki ve elli kez açılması gereken eski kapıyı bütün gün izlediler. Saatin geri kalanında ikisi yan yana hareketsiz oturdu. İş, genellikle madencileri görevlendiren yardımcılar tarafından durduruldu.
Sözde kırıcı çocuklar en tehlikeli işlere sahipti. Tüneği tekerlekten ayırmaları ve keşif gezisinin önüne açıdan belirsizliği koymaları gerekiyordu. Bu nedenle, günde on saat ve haftada altı gün, köpeklerin üzerindeki tahta sıralarda oturdular ve onları daha iyi idare edebilmek için çıplak elleriyle seçtiler.
Ancak dirgen keskindi ve bu nedenle işten en iyi ihtimalle çürüklerle ayrıldılar. O hormda ayrıca bir parmak veya bir uzuv içtiler, çocuklar onları genellikle nakliye köpekleri veya dişli çarkların altında yakaladılar. Diğer zamanlarda ise tamamen makinenin altında kalmışlardı ve onlara yardım etmenin hiçbir yolu yoktu. Cenazeler daha sonra mesai bitiminde görevliler tarafından çıkarıldı.
Lba hchu ve zahlki
Geçmişte, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çocukların sıkı çalışmaya hazırlanmaları bekleniyordu. Hatta bazı tüccarlar, yalnızca çocuk işçiliği için fabrikalar kurmayı teklif ettiler. Onlara göre, bol bol, can sıkıntısından ve yozlaşmadan mırıldanmak böyle yapılırdı.
20. yüzyılın başına kadar her gün çocuklara fayda sağlamak için çok çalıştı. O zamana kadar çocuk işçiliği kendi yasalarıyla düzenlenmesi gereken bir konuydu ama hiçbir şekilde düzenlemediler. Reformcular çocuk köleliğinden kurtulmayı başardılar. Özellikle, madenlerde ve tekstil fabrikalarında çalışmanın çocukları uzun ve dolayısıyla daha da iyi bir geleceğe hazırladığı gerçeğine karşı çıktılar.
İlk büyük reform çabası, 1904’te Ulusal Çocuk İşçiliği Komitesi’nin kurulmasıydı. Örgüt, yıllar sonra Kongre’den bir tüzük aldı ve zorlu koşullarda çalışan çocuklar hakkında kanıt toplamak için araştırma ekipleri tuttu. Bunu, kamuoyunu da harekete geçirmesi beklenen fotoğraflı gösteriler izledi.
Kongre, şimdi Adil Çalışma Standartları Yasası (FLSA) olarak bilinen Çocuk İşçi Yasasını nihayet ancak 1938’de onayladı. Belirli sınırlamaları ve eksiklikleri olmasına rağmen Hindman, Amerikan inşaat endüstrisi tarihindeki en uzunlardan biri olduğunu ilan etti.
Uznn içti ve öldükten sonra
Çocuklara fayda sağlayan işler var ve sonra sadece işverenlere fayda sağlayan işler var. Clem, 1908’de öğretmen ve fotoğrafçı Hine olarak çocukları raydan çıkarmak için değil, işlerinden kar elde etmek için işe aldı. İlk başta, resimlerinin çocukların çalışmalarının tamamlanmasında bilinen bir etkisi oldu.
Wisconsin’li olarak tüm Amerika’yı dolaştı ve madenlerde, camda, şeker ve tütün fabrikalarında erkek ve kızların fotoğraflarını çekti. Çoğu durumda, yöneticiler halka gerçeği göstermek istemedikleri için hile içeri girdi. Çocukların fotoğrafları çekildi ve itiraf etti ve eli cebinde bir not tutuyordu. O sırada fotoğrafın karanlığı aydınlatacağını açıklamıştı.
Sonunda yazdıkları cehaleti ortaya çıkarmayı başarmış, ancak hayatı karanlıkta son bulmuştur. Büyük sosyal fotoğrafçı, yoksulluk ve yalnızlık içinde yaşadı. İtibarı büyüdü ve ölümünden sonra. Bugün, çalışmaları Amerikalı kadınların ve beş Amerikalı çocuğun hayatını değiştiren adam olarak biliniyor.
Patlaması, sanayi devrimiyle aynı zamanda gerçekleşti. Çocuklar, sokakta gazete satmaktan, baca süpürmekten kömür madenlerindeki takip işlerine kadar çeşitli işlerde çalıştılar.
Bugün, bu gerçek bana acımasız geliyor. Ancak uzun süredir çocuk işçiliği ve çalışma ilişkileri üzerine araştırmalar yapan Emeritus Profesör Hugh Hindman, yazılarında çocukların çok eski zamanlardan beri bu şekilde çalıştıklarından bahsediyor.
Ona göre 18. yüzyılda kırsal ailelerde her yeni doğan anne tarafından gelecekteki yararlı bir işçi ve st için bir sigorta poliçesi olarak algılanıyordu. Hindman’ın Child Labor: An American History adlı kitabına göre, beş yaşında bile bir çocuğun çiftlik ve diğer ev işlerine yardım etmesi bekleniyordu.
Daha sonra büyük aileler çocuklarını, onları hizmetçi olarak çalıştırabilecekleri başka evlere gönderirdi. Vtina, bir çocuğu doğumdan yetişkinliğe kadar bir miktar tazminat ödemeden yetiştirmenin masraflarını karşılayamazdı.
Lamai, lapai ve yardımcıları
Çocuklar için en karanlık ve en tehlikeli işlerin başında muhtemelen, diğerlerinden farklı olarak çalışanların görece gizlilik içinde çalıştıkları kömür madenlerindeki vardiyalar geliyordu.
Hina’nın fotoğraflarında homojen bir erkek grubu var ama madenlerde bu küçük işçilerin çeşitli işlevleri vardı. Bazıları lapai veya tuzakçı olarak çalıştı. Kömür vagonlarının geçmesi için günde on iki ve elli kez açılması gereken eski kapıyı bütün gün izlediler. Saatin geri kalanında ikisi yan yana hareketsiz oturdu. İş, genellikle madencileri görevlendiren yardımcılar tarafından durduruldu.
Sözde kırıcı çocuklar en tehlikeli işlere sahipti. Tüneği tekerlekten ayırmaları ve keşif gezisinin önüne açıdan belirsizliği koymaları gerekiyordu. Bu nedenle, günde on saat ve haftada altı gün, köpeklerin üzerindeki tahta sıralarda oturdular ve onları daha iyi idare edebilmek için çıplak elleriyle seçtiler.
Ancak dirgen keskindi ve bu nedenle işten en iyi ihtimalle çürüklerle ayrıldılar. O hormda ayrıca bir parmak veya bir uzuv içtiler, çocuklar onları genellikle nakliye köpekleri veya dişli çarkların altında yakaladılar. Diğer zamanlarda ise tamamen makinenin altında kalmışlardı ve onlara yardım etmenin hiçbir yolu yoktu. Cenazeler daha sonra mesai bitiminde görevliler tarafından çıkarıldı.
Lba hchu ve zahlki
Geçmişte, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çocukların sıkı çalışmaya hazırlanmaları bekleniyordu. Hatta bazı tüccarlar, yalnızca çocuk işçiliği için fabrikalar kurmayı teklif ettiler. Onlara göre, bol bol, can sıkıntısından ve yozlaşmadan mırıldanmak böyle yapılırdı.
20. yüzyılın başına kadar her gün çocuklara fayda sağlamak için çok çalıştı. O zamana kadar çocuk işçiliği kendi yasalarıyla düzenlenmesi gereken bir konuydu ama hiçbir şekilde düzenlemediler. Reformcular çocuk köleliğinden kurtulmayı başardılar. Özellikle, madenlerde ve tekstil fabrikalarında çalışmanın çocukları uzun ve dolayısıyla daha da iyi bir geleceğe hazırladığı gerçeğine karşı çıktılar.
İlk büyük reform çabası, 1904’te Ulusal Çocuk İşçiliği Komitesi’nin kurulmasıydı. Örgüt, yıllar sonra Kongre’den bir tüzük aldı ve zorlu koşullarda çalışan çocuklar hakkında kanıt toplamak için araştırma ekipleri tuttu. Bunu, kamuoyunu da harekete geçirmesi beklenen fotoğraflı gösteriler izledi.
Kongre, şimdi Adil Çalışma Standartları Yasası (FLSA) olarak bilinen Çocuk İşçi Yasasını nihayet ancak 1938’de onayladı. Belirli sınırlamaları ve eksiklikleri olmasına rağmen Hindman, Amerikan inşaat endüstrisi tarihindeki en uzunlardan biri olduğunu ilan etti.
Uznn içti ve öldükten sonra
Çocuklara fayda sağlayan işler var ve sonra sadece işverenlere fayda sağlayan işler var. Clem, 1908’de öğretmen ve fotoğrafçı Hine olarak çocukları raydan çıkarmak için değil, işlerinden kar elde etmek için işe aldı. İlk başta, resimlerinin çocukların çalışmalarının tamamlanmasında bilinen bir etkisi oldu.
Wisconsin’li olarak tüm Amerika’yı dolaştı ve madenlerde, camda, şeker ve tütün fabrikalarında erkek ve kızların fotoğraflarını çekti. Çoğu durumda, yöneticiler halka gerçeği göstermek istemedikleri için hile içeri girdi. Çocukların fotoğrafları çekildi ve itiraf etti ve eli cebinde bir not tutuyordu. O sırada fotoğrafın karanlığı aydınlatacağını açıklamıştı.
Sonunda yazdıkları cehaleti ortaya çıkarmayı başarmış, ancak hayatı karanlıkta son bulmuştur. Büyük sosyal fotoğrafçı, yoksulluk ve yalnızlık içinde yaşadı. İtibarı büyüdü ve ölümünden sonra. Bugün, çalışmaları Amerikalı kadınların ve beş Amerikalı çocuğun hayatını değiştiren adam olarak biliniyor.