DOHA: 27 yaşına kadar Meryem, Dünya Kupası maç bileti değerli bir hediyeydi. Bir spor fanatiği olarak Tahran’dan Katar’daki Dünya Kupası’na, İran’ın ilk canlı futbol maçı olan Pazartesi günü İngiltere’ye karşı oynadığı açılış maçına katılmak için gitti.
İran’da kadınların erkekler maçlarına katılmasına izin verilmiyor.
Uluslararası ilişkiler öğrencisi Meryem, “Hayatımda hiç futbol maçına gitmedim, bu yüzden bu fırsatı değerlendirmek zorunda kaldım,” dedi ve maçtaki diğer İranlı kadınlar gibi hükümetin misillemesi korkusuyla soyadını vermeyi reddetti. .
Kadınlar için büyük bir protesto hareketi ülkeyi sallarken İran Dünya Kupası’na giriyor.
Protestoları izleyen bir grup olan İran’daki insan hakları aktivistlerine göre, güvenlik güçleri gösterileri şiddetle bastırdı ve en az 419 kişi öldü.
Huzursuzluk, 22 yaşındaki Mahsa Amini’nin 16 Eylül’de ülkenin yardımcı ekibinin gözetiminde ölmesiyle alevlendi. İlk olarak kadınlar için devlet tarafından zorunlu kılınan başörtüsü veya başörtüsüne odaklandı, ancak o zamandan beri kuruluşunu takip eden kaotik yıllardan bu yana İslam Cumhuriyeti’ne yönelik en ciddi tehditlerden biri haline geldi.
Meryem, “Protestocular için büyük bir başarı, başörtüsü takma seçeneğine sahip olmak olacaktır,” dedi. Kahverengi saçları omuzlarına dökülüyordu ve sırtına kadar uzundu. Ama bundan sonra kadınlar stadyumlarda olma haklarını arayacaklar” dedi.
Büyük toplantıları sınırlamak için İran, protestolar patlak verdiğinden beri tüm futbol maçlarını halka kapattı. Yetkililerin korkularının nedeni, taraftarların Pazartesi günü Doha’daki Khalifa Uluslararası Stadyumu’na akın etmesiyle ortaya çıktı.
Pek çok İranlı taraftar, ayaklanmanın “Kadın, Yaşam, Özgürlük” mantrasının basılı olduğu tişörtler veya sallanan pankartlar giydi. Diğerleri geçtiğimiz haftalarda İran güvenlik güçleri tarafından öldürülen kadın protestocuların isimlerinin yazılı olduğu tişörtler giymişti.
İran’dan Basra Körfezi üzerinden kısa bir uçuş mesafesinde olan Katar’daki Dünya Kupası, İran’ın siyasi seferberliği için bir toplanma noktası olarak ortaya çıktı.
Protestocular, futbolun yönetim organı FIFA’ya, futbol stadyumlarında kadınlara yönelik kısıtlamalar ve hükümetin baskıları nedeniyle İran’ın turnuvaya katılmasını yasaklaması çağrısında bulundu.
Milli takımı seçip seçmeme sorusu İranlıları ikiye böldü, çünkü takım ülkenin hararetli siyasetine bulaştı. Artık pek çok kişi İran takımına verilen desteği sokaklarda hayatlarını riske atan genç kadın ve erkeklere ihanet olarak görüyor.
Kuzeydeki yemyeşil Mazandaran eyaletinde yaşayan bir dilbilim profesörü olan Kamran, “Protesto hareketi futbolu gölgede bıraktı” dedi. İran’ın bu üç maçı kaybetmesini istiyorum.”
Tahran’daki lisesi protestolarla sarsılan 17 yaşındaki Anusha, son haftalardaki huzursuzluğun kendisi için her şeyi değiştirdiğini söyledi.
“Birkaç ay önce, İran’ın İngiltere ve Amerika’ya karşı kazanmasını elbette istediğimi söylerdim” dedi. Şimdi, bu garip. Gerçekten umurumda değil.
Diğerleri, sosyal medyada protestolarla dayanışma içinde konuşan oyunculardan oluşan milli takımın, iktidardaki Şii din adamlarını değil, ülke halkını temsil ettiği konusunda ısrar ediyor. Takımın yıldızı, Sardar Azmoun, internette protestolarla ilgili konuştu. Hatta iki eski futbol yıldızı hareketi destekledikleri için tutuklandı.
Mariam, “Nihayetinde oyuncuların hayallerini gerçekleştirmelerini istiyorum” dedi. “Toplumumuzun bu kadar kutuplaşması onların suçu değil.”
İran hükümeti ise vatandaşları İran’ın geleneksel düşmanlarına karşı takımlarını desteklemeye teşvik etmeye çalıştı. İran, en son Fransa’da düzenlenen 1998 Dünya Kupası sırasında gerçekleşen tartışmalı bir hesaplaşma olan 29 Kasım’da ABD’ye karşı oynayacak.
Gözlemciler, oyuncuların protestoların yanında yer almamaları için hükümetin baskısı altında olduğuna dikkat çekiyor.
İran Cumhurbaşkanı Ebrahim Raisi, hükümetini olası sorunlara karşı hazırlamaya çağırdı. İran muhalefeti hakkında kapsamlı haberler yapan Suudi Arabistan tarafından finanse edilen Farsça haber kanalı Iran International, Katarlı yetkililerin İran baskısı altında muhabirlerinin Dünya Kupası’na katılmasına izin vermediğini bildirdi.
İranlı sporcular şimdiden çok fazla eleştiri aldı. İranlı dağcı Elnaz Recabi Güney Kore’de ülkesinin zorunlu başörtüsünü takmadan savaştı, protesto hareketinin parlak noktası oldu.
Kanada’nın Ottawa kentinde yaşayan 30 yaşındaki İranlı bir taraftar olan Azi, milli takım hakkında “İran halkını desteklediklerini bize göstermelerini bekliyoruz” dedi. “Bir tür işaret, öyle ya da böyle.”
İran’da kadınların erkekler maçlarına katılmasına izin verilmiyor.
Uluslararası ilişkiler öğrencisi Meryem, “Hayatımda hiç futbol maçına gitmedim, bu yüzden bu fırsatı değerlendirmek zorunda kaldım,” dedi ve maçtaki diğer İranlı kadınlar gibi hükümetin misillemesi korkusuyla soyadını vermeyi reddetti. .
Kadınlar için büyük bir protesto hareketi ülkeyi sallarken İran Dünya Kupası’na giriyor.
Protestoları izleyen bir grup olan İran’daki insan hakları aktivistlerine göre, güvenlik güçleri gösterileri şiddetle bastırdı ve en az 419 kişi öldü.
Huzursuzluk, 22 yaşındaki Mahsa Amini’nin 16 Eylül’de ülkenin yardımcı ekibinin gözetiminde ölmesiyle alevlendi. İlk olarak kadınlar için devlet tarafından zorunlu kılınan başörtüsü veya başörtüsüne odaklandı, ancak o zamandan beri kuruluşunu takip eden kaotik yıllardan bu yana İslam Cumhuriyeti’ne yönelik en ciddi tehditlerden biri haline geldi.
Meryem, “Protestocular için büyük bir başarı, başörtüsü takma seçeneğine sahip olmak olacaktır,” dedi. Kahverengi saçları omuzlarına dökülüyordu ve sırtına kadar uzundu. Ama bundan sonra kadınlar stadyumlarda olma haklarını arayacaklar” dedi.
Büyük toplantıları sınırlamak için İran, protestolar patlak verdiğinden beri tüm futbol maçlarını halka kapattı. Yetkililerin korkularının nedeni, taraftarların Pazartesi günü Doha’daki Khalifa Uluslararası Stadyumu’na akın etmesiyle ortaya çıktı.
Pek çok İranlı taraftar, ayaklanmanın “Kadın, Yaşam, Özgürlük” mantrasının basılı olduğu tişörtler veya sallanan pankartlar giydi. Diğerleri geçtiğimiz haftalarda İran güvenlik güçleri tarafından öldürülen kadın protestocuların isimlerinin yazılı olduğu tişörtler giymişti.
İran’dan Basra Körfezi üzerinden kısa bir uçuş mesafesinde olan Katar’daki Dünya Kupası, İran’ın siyasi seferberliği için bir toplanma noktası olarak ortaya çıktı.
Protestocular, futbolun yönetim organı FIFA’ya, futbol stadyumlarında kadınlara yönelik kısıtlamalar ve hükümetin baskıları nedeniyle İran’ın turnuvaya katılmasını yasaklaması çağrısında bulundu.
Milli takımı seçip seçmeme sorusu İranlıları ikiye böldü, çünkü takım ülkenin hararetli siyasetine bulaştı. Artık pek çok kişi İran takımına verilen desteği sokaklarda hayatlarını riske atan genç kadın ve erkeklere ihanet olarak görüyor.
Kuzeydeki yemyeşil Mazandaran eyaletinde yaşayan bir dilbilim profesörü olan Kamran, “Protesto hareketi futbolu gölgede bıraktı” dedi. İran’ın bu üç maçı kaybetmesini istiyorum.”
Tahran’daki lisesi protestolarla sarsılan 17 yaşındaki Anusha, son haftalardaki huzursuzluğun kendisi için her şeyi değiştirdiğini söyledi.
“Birkaç ay önce, İran’ın İngiltere ve Amerika’ya karşı kazanmasını elbette istediğimi söylerdim” dedi. Şimdi, bu garip. Gerçekten umurumda değil.
Diğerleri, sosyal medyada protestolarla dayanışma içinde konuşan oyunculardan oluşan milli takımın, iktidardaki Şii din adamlarını değil, ülke halkını temsil ettiği konusunda ısrar ediyor. Takımın yıldızı, Sardar Azmoun, internette protestolarla ilgili konuştu. Hatta iki eski futbol yıldızı hareketi destekledikleri için tutuklandı.
Mariam, “Nihayetinde oyuncuların hayallerini gerçekleştirmelerini istiyorum” dedi. “Toplumumuzun bu kadar kutuplaşması onların suçu değil.”
İran hükümeti ise vatandaşları İran’ın geleneksel düşmanlarına karşı takımlarını desteklemeye teşvik etmeye çalıştı. İran, en son Fransa’da düzenlenen 1998 Dünya Kupası sırasında gerçekleşen tartışmalı bir hesaplaşma olan 29 Kasım’da ABD’ye karşı oynayacak.
Gözlemciler, oyuncuların protestoların yanında yer almamaları için hükümetin baskısı altında olduğuna dikkat çekiyor.
İran Cumhurbaşkanı Ebrahim Raisi, hükümetini olası sorunlara karşı hazırlamaya çağırdı. İran muhalefeti hakkında kapsamlı haberler yapan Suudi Arabistan tarafından finanse edilen Farsça haber kanalı Iran International, Katarlı yetkililerin İran baskısı altında muhabirlerinin Dünya Kupası’na katılmasına izin vermediğini bildirdi.
İranlı sporcular şimdiden çok fazla eleştiri aldı. İranlı dağcı Elnaz Recabi Güney Kore’de ülkesinin zorunlu başörtüsünü takmadan savaştı, protesto hareketinin parlak noktası oldu.
Kanada’nın Ottawa kentinde yaşayan 30 yaşındaki İranlı bir taraftar olan Azi, milli takım hakkında “İran halkını desteklediklerini bize göstermelerini bekliyoruz” dedi. “Bir tür işaret, öyle ya da böyle.”