YENİ DELHİ: Kriket tutkunuzu tatmin etmek için ne kadar ileri gidebilirsiniz?
Büyük bir arazi parçası satın alan Ranganathan Parameswaran Easwaran’a sorun. Dehradun 2005 yılında birinci sınıf bir kriket stadyumu inşa etmek için cebinden astronomik miktarda para harcadı.
3 Ocak’ta Bengal, ev sahibi Uttarakhand ile bir karşılaşmada karşı karşıya gelecek. Ranji Ödülü B Grubu toplantısında, milli takımın kapısını çalan bir açılış oyuncusu olan oğlu Abhimanyu ‘Abhimanyu Kriket Akademisi Stadyumu’nda birinci sınıf bir maç oynayacakken Easwaran biraz nostaljik hissetmekle suçlanamaz.
“Genç bir çocukken tüm kriketimi öğrendiğim bir sahada Ranji maçı oynamak benim için gurur verici bir an. Bu onun (babasının) sevgisinin ve sıkı çalışmasının sonucu ve her zaman eve gelmek harika bir duygu. ama Sahaya çıktığınızda, Bengal için maçı kazanmaya odaklanıyorsunuz” dedi.
Emeklilikteki efsanevi kriket oyuncularının adını taşıyan stadyumlar yeni bir fenomen olmasa da, mesleğini kendi adını taşıyan bir kriket stadyumunda uygulayacak olan, şapkasız aktif bir Hintli birinci sınıf kriket oyuncusu örneği yok.
Antigua’daki Viv Richards Sahası, Tarouba’daki (Trinidad & Tobago) Brian Lara Stadyumu veya Brisbane’deki Allan Sınır Sahası olsun, efsaneler şanlı kariyerlerini sona erdirdikten sonra sahalar ve stadyumlar yeniden adlandırıldı.
Bu açıdan Abhimanyu’yu ‘Abhimanyu Stadyumu’nda oynamak hem baba hem de oğul için gerçekten özel bir fırsat.
Projektör ışıklarına da sahip olan pitoresk zemin, birkaç yıldır BCCI tarafından benimsenmiştir ve birçok yerel maça (yaşlılar, gençler, kadınlar ve yaş grupları) ev sahipliği yapmıştır, ancak stadyumun sahibi daha önce hiç birinci sınıf bir maça ev sahipliği yapmamıştır. kendisi.
“Evet, çok fazla örnek olduğunu sanmıyorum ama benim için bu bir başarı değil. Evet, iyi hissettiriyor ama asıl başarı oğlumun Hindistan için 100 Test oynayabilmesi olacaktır. Burası benim sevdiğim bir stadyum. sadece oğlum değil, oyuna olan tutkum nedeniyle inşa edildi,” dedi RP Easwaran, Ranji Trophy maçından önce PTI’ye.
“2006’da inşa etmeye başladım ve hala sürekli yükseltmek için cebimden harcıyorum. Geri dönüşü yok, ama hepsi oyuna olan aşkımla ilgili.”
Mesleği yeminli muhasebeci olan Easwaran, 1988’de, hatta oğlu 1995’te doğmadan önce ‘Abhimanyu Kriket Akademisi’ni kurdu.
“CA derecemi bitirdiğimde Dehradun’da dondurma satan bir gazeteciydim. Oyuna bir şeyler geri vermek istedim ve Tanrı bana kriket oynayan bir oğul verdiği için şanslıyım. Ama bir kriket tesisi yaratma tutkusu her zaman oradaydı. Şimdi aktif eğitimi geride bıraktım ve rahatım,” kıdemli Easwaran’ın ses tonunda başarı duygusu hissediliyordu.
Hintli bir ‘A’ kaptanının gururlu babası olmasına rağmen, akademisinin Uttarakhand Ranji takımında yer alan beş oyuncu yetiştirmesinden daha çok memnun.
“Muhammed Şami, Shreyas Iyer, Dinesh Karthik hepsi buraya geldi ve tesisimizde çalıştı. Konaklama için 60 oda, 20 pansiyon odası, muson mevsiminde aydınlatılan kapalı egzersiz tesisi, son teknoloji spor salonu, personel odaları, tesis içi çamaşırhane ve fırın inşa ettik” dedi.
Abhimanyu’ya birlikte büyüdüğü Uttarakhand oyuncuları sorulduğunda, bu gün ve yaşta tüm verilerin mevcut olduğunu söyledi.
Abhimanyu, “Evet, birçoğuyla pratik yaptım ve bunun yardımcı olduğunu inkar etmem. Ancak kapsamlı video analizinin yapıldığı günümüz çağında, hiç kimsenin bu kadar bariz faydaları yok” dedi. “kendi stadyumunda” bir “spor stadyumu” olur.
Abhimanyu eyalet takımının baş antrenörü Laxmi Ratan Shukla, çevresinin duygusallaşmasını istemeyen, savaşta sertleşmiş bir profesyoneldir.
“Harika bir zemin, saha iyi görünüyor ve dış saha harika. Ama Abhi’yi tanıyorum (kriket çevrelerinde ona böyle denir). O pratik bir delikanlı ve oynayacak bir Ranji maçımız var ve o buna odaklanmış durumda.” Siz medya çalışanları için iyi çünkü bu ilginç bir gerçek” dedi Shukla.
Büyük bir arazi parçası satın alan Ranganathan Parameswaran Easwaran’a sorun. Dehradun 2005 yılında birinci sınıf bir kriket stadyumu inşa etmek için cebinden astronomik miktarda para harcadı.
3 Ocak’ta Bengal, ev sahibi Uttarakhand ile bir karşılaşmada karşı karşıya gelecek. Ranji Ödülü B Grubu toplantısında, milli takımın kapısını çalan bir açılış oyuncusu olan oğlu Abhimanyu ‘Abhimanyu Kriket Akademisi Stadyumu’nda birinci sınıf bir maç oynayacakken Easwaran biraz nostaljik hissetmekle suçlanamaz.
“Genç bir çocukken tüm kriketimi öğrendiğim bir sahada Ranji maçı oynamak benim için gurur verici bir an. Bu onun (babasının) sevgisinin ve sıkı çalışmasının sonucu ve her zaman eve gelmek harika bir duygu. ama Sahaya çıktığınızda, Bengal için maçı kazanmaya odaklanıyorsunuz” dedi.
Emeklilikteki efsanevi kriket oyuncularının adını taşıyan stadyumlar yeni bir fenomen olmasa da, mesleğini kendi adını taşıyan bir kriket stadyumunda uygulayacak olan, şapkasız aktif bir Hintli birinci sınıf kriket oyuncusu örneği yok.
Antigua’daki Viv Richards Sahası, Tarouba’daki (Trinidad & Tobago) Brian Lara Stadyumu veya Brisbane’deki Allan Sınır Sahası olsun, efsaneler şanlı kariyerlerini sona erdirdikten sonra sahalar ve stadyumlar yeniden adlandırıldı.
Bu açıdan Abhimanyu’yu ‘Abhimanyu Stadyumu’nda oynamak hem baba hem de oğul için gerçekten özel bir fırsat.
Projektör ışıklarına da sahip olan pitoresk zemin, birkaç yıldır BCCI tarafından benimsenmiştir ve birçok yerel maça (yaşlılar, gençler, kadınlar ve yaş grupları) ev sahipliği yapmıştır, ancak stadyumun sahibi daha önce hiç birinci sınıf bir maça ev sahipliği yapmamıştır. kendisi.
“Evet, çok fazla örnek olduğunu sanmıyorum ama benim için bu bir başarı değil. Evet, iyi hissettiriyor ama asıl başarı oğlumun Hindistan için 100 Test oynayabilmesi olacaktır. Burası benim sevdiğim bir stadyum. sadece oğlum değil, oyuna olan tutkum nedeniyle inşa edildi,” dedi RP Easwaran, Ranji Trophy maçından önce PTI’ye.
“2006’da inşa etmeye başladım ve hala sürekli yükseltmek için cebimden harcıyorum. Geri dönüşü yok, ama hepsi oyuna olan aşkımla ilgili.”
Mesleği yeminli muhasebeci olan Easwaran, 1988’de, hatta oğlu 1995’te doğmadan önce ‘Abhimanyu Kriket Akademisi’ni kurdu.
“CA derecemi bitirdiğimde Dehradun’da dondurma satan bir gazeteciydim. Oyuna bir şeyler geri vermek istedim ve Tanrı bana kriket oynayan bir oğul verdiği için şanslıyım. Ama bir kriket tesisi yaratma tutkusu her zaman oradaydı. Şimdi aktif eğitimi geride bıraktım ve rahatım,” kıdemli Easwaran’ın ses tonunda başarı duygusu hissediliyordu.
Hintli bir ‘A’ kaptanının gururlu babası olmasına rağmen, akademisinin Uttarakhand Ranji takımında yer alan beş oyuncu yetiştirmesinden daha çok memnun.
“Muhammed Şami, Shreyas Iyer, Dinesh Karthik hepsi buraya geldi ve tesisimizde çalıştı. Konaklama için 60 oda, 20 pansiyon odası, muson mevsiminde aydınlatılan kapalı egzersiz tesisi, son teknoloji spor salonu, personel odaları, tesis içi çamaşırhane ve fırın inşa ettik” dedi.
Abhimanyu’ya birlikte büyüdüğü Uttarakhand oyuncuları sorulduğunda, bu gün ve yaşta tüm verilerin mevcut olduğunu söyledi.
Abhimanyu, “Evet, birçoğuyla pratik yaptım ve bunun yardımcı olduğunu inkar etmem. Ancak kapsamlı video analizinin yapıldığı günümüz çağında, hiç kimsenin bu kadar bariz faydaları yok” dedi. “kendi stadyumunda” bir “spor stadyumu” olur.
Abhimanyu eyalet takımının baş antrenörü Laxmi Ratan Shukla, çevresinin duygusallaşmasını istemeyen, savaşta sertleşmiş bir profesyoneldir.
“Harika bir zemin, saha iyi görünüyor ve dış saha harika. Ama Abhi’yi tanıyorum (kriket çevrelerinde ona böyle denir). O pratik bir delikanlı ve oynayacak bir Ranji maçımız var ve o buna odaklanmış durumda.” Siz medya çalışanları için iyi çünkü bu ilginç bir gerçek” dedi Shukla.