Cansu
New member
Bir Bilet, İki Kalp: "Bu Biletten Alınan Bilet Başkası Kullanabilir mi?"
Selam forumdaşlar,
Bugün size yaşadığım bir olayı değil, yaşadığımız bir duyguyu anlatmak istiyorum. Hepimizin hayatında bir "bilet" vardır ya hani… bir umut, bir yolculuk, bir başlangıç. Ama bazen o bilet, sadece bir koltuk numarasından ibaret değildir; bazen bir kader çizgisidir.
Geçenlerde forumda “Bu biletten alınan bilet başkası kullanabilir mi?” diye bir başlık gördüm. Normalde bu tarz teknik sorular ilgimi çekmezdi ama o gün başka bir şey hissettim. Sanki o cümle, biletin ötesinde bir anlam taşıyordu. İşte size o cümlenin bana yazdırdığı hikâyeyi anlatmak istiyorum.
---
Bir Yolculuk, Bir Karar
Ali, dakik, planlı ve çözüm odaklı bir adamdı. Her şeyi hesaplar, hiçbir detayı şansa bırakmazdı. Uçak bileti alırken bile önce üç farklı sitede fiyat karşılaştırması yapar, sonra en uygun koltuğu seçerdi.
Bir gün, aylar önce aldığı bir Ankara-İzmir bileti elinde kalakaldı. İş toplantısı iptal olmuştu. “Ziyan olmasın, bari birine vereyim,” dedi kendi kendine.
Tam o sırada Elif’ten bir mesaj geldi:
“Ali, yarın sabah İzmir’e gitmem gerek ama bilet bulamıyorum. Hepsi dolmuş…”
Ali’nin zihni hemen hesap yapmaya başladı:
— Benim bilet var, ama isim değişikliği mümkün mü?
— Kurallar ne diyor?
— En kötü iptal ederim, yeni alırım…
Ama kalbi, o an mantığı bastırdı. “Benim bileti kullan,” yazdı sadece. “Bir şekilde hallederiz.”
---
Bir Kadının Kalbi, Bir Adamın Hesabı
Elif, duygularını içinde yaşayan ama empatisiyle çevresindekileri sarıp sarmalayan bir kadındı. Ali’nin o mesajını görünce içi ısındı.
“Kim böyle düşünür ki?” diye geçirdi içinden.
O an biletin değil, insanlığın değerini düşündü.
Ama sisteme girip bileti görünce moralini bozan o küçük uyarı çıktı karşısına:
> "Bu biletten alınan bilet kişiye özeldir, devredilemez."
Elif bir an durdu.
“Demek bazı şeyler, paylaşılmak istese bile sadece sahibine ait olabiliyor,” diye fısıldadı.
---
Ali’nin Planı, Elif’in Duygusu
Ali, çözüm bulmaya kararlıydı. “İsim değişikliği için müşteri hizmetlerini arayayım,” dedi.
Bir yandan Elif’in duygusal mesajlarını okuyordu:
“Hiç zahmet etme, kader böyleymiş…”
Ama Ali için bu bir mücadeleydi. “Kader bile bazen sistem hatasına yenik düşmemeli,” diyordu kendi kendine.
Müşteri temsilcisine durumu anlattı. Kadın, standart bir ses tonuyla yanıtladı:
“Üzgünüm efendim, bu biletten alınan bilet başka bir yolcu tarafından kullanılamaz. Güvenlik prosedürleri gereği isim değişikliği mümkün değildir.”
Ali içinden söylenmeye başladı:
“Her şey prosedür, her şey sistem… Ya insana dair olanlar?”
---
İki Farklı Dünya, Tek Duygu
Elif o sırada otobüs bileti almıştı bile. “Boşver,” dedi. “Yol uzun olsa da gönül rahat olsun.”
Ama otobüs koltuğunda camdan dışarı bakarken aklında sadece Ali’nin sesi vardı.
“Bir bilet başka biri tarafından kullanılamaz mı?”
O cümle, artık bir kural değil, bir metafor gibiydi.
Sanki hayatın kendisi söylüyordu:
> “Bazı yolculuklara başkası senin yerine çıkamaz.”
---
Varış Noktası: Anlayış
Ali, ertesi gün telefonuna gelen mesajla irkildi:
“İzmir’e vardım. Teşekkür ederim, sen olmasan belki hiç gidemezdim.”
Ali gülümsedi. Oysa o biletle gitmemişti Elif; kendi yolunu bulmuştu.
Ama bir şekilde o yol, Ali’nin desteğiyle başlamıştı.
İşte o anda Ali anladı:
Bazen çözüm, sistemi yenmekte değil; kalpten gelen desteği vermekteymiş.
Elif ise öğrendi:
Bazı biletler devredilemez çünkü bazı yollar sadece bize ait.
---
Forumdaşlara Bir Söz
Sevgili forumdaşlar, belki aramızda bu yazıyı okurken bir biletini devretmek isteyenler vardır. Belki de tam tersi, birinin yolculuğuna dahil olmayı düşünenler.
Ama bazen “bilet” sadece bir seyahat belgesi değildir.
Kimi zaman bir dostluk, kimi zaman bir vedadır.
Ali’nin mantığıyla Elif’in kalbi arasında bir yerde hepimiz varız.
Birimiz kuralları sorguluyoruz, birimiz anlamı arıyoruz.
Ama sonunda hepimiz aynı şeyi istiyoruz:
Bir yolculuğun sonunda, gerçekten vardığımız yeri hissetmek.
---
Son Söz: Biletin Arkasındaki Hayat
Şimdi biri tekrar sorsa:
> “Bu biletten alınan bilet başkası kullanabilir mi?”
Cevabım net olurdu:
> “Hayır, çünkü bazı biletler kalpten alınır; o yolculuğu başkası senin yerine yaşayamaz.”
---
Peki ya siz forumdaşlar,
hiç elinizde kalan bir “bilet” oldu mu?
Birine vermek istediniz ama veremediniz mi?
Ya da birinin yolculuğuna katılmak isteyip de, “isim uyuşmadı” diye vazgeçtiniz mi?
Yorumlarınızı okumak isterim…
Belki birimiz Ali, birimiz Elif’tir.
Ama eminim ki hepimiz, o biletin ardındaki hikâyeyi bir şekilde yaşamışızdır.
Selam forumdaşlar,
Bugün size yaşadığım bir olayı değil, yaşadığımız bir duyguyu anlatmak istiyorum. Hepimizin hayatında bir "bilet" vardır ya hani… bir umut, bir yolculuk, bir başlangıç. Ama bazen o bilet, sadece bir koltuk numarasından ibaret değildir; bazen bir kader çizgisidir.
Geçenlerde forumda “Bu biletten alınan bilet başkası kullanabilir mi?” diye bir başlık gördüm. Normalde bu tarz teknik sorular ilgimi çekmezdi ama o gün başka bir şey hissettim. Sanki o cümle, biletin ötesinde bir anlam taşıyordu. İşte size o cümlenin bana yazdırdığı hikâyeyi anlatmak istiyorum.
---
Bir Yolculuk, Bir Karar
Ali, dakik, planlı ve çözüm odaklı bir adamdı. Her şeyi hesaplar, hiçbir detayı şansa bırakmazdı. Uçak bileti alırken bile önce üç farklı sitede fiyat karşılaştırması yapar, sonra en uygun koltuğu seçerdi.
Bir gün, aylar önce aldığı bir Ankara-İzmir bileti elinde kalakaldı. İş toplantısı iptal olmuştu. “Ziyan olmasın, bari birine vereyim,” dedi kendi kendine.
Tam o sırada Elif’ten bir mesaj geldi:
“Ali, yarın sabah İzmir’e gitmem gerek ama bilet bulamıyorum. Hepsi dolmuş…”
Ali’nin zihni hemen hesap yapmaya başladı:
— Benim bilet var, ama isim değişikliği mümkün mü?
— Kurallar ne diyor?
— En kötü iptal ederim, yeni alırım…
Ama kalbi, o an mantığı bastırdı. “Benim bileti kullan,” yazdı sadece. “Bir şekilde hallederiz.”
---
Bir Kadının Kalbi, Bir Adamın Hesabı
Elif, duygularını içinde yaşayan ama empatisiyle çevresindekileri sarıp sarmalayan bir kadındı. Ali’nin o mesajını görünce içi ısındı.
“Kim böyle düşünür ki?” diye geçirdi içinden.
O an biletin değil, insanlığın değerini düşündü.
Ama sisteme girip bileti görünce moralini bozan o küçük uyarı çıktı karşısına:
> "Bu biletten alınan bilet kişiye özeldir, devredilemez."
Elif bir an durdu.
“Demek bazı şeyler, paylaşılmak istese bile sadece sahibine ait olabiliyor,” diye fısıldadı.
---
Ali’nin Planı, Elif’in Duygusu
Ali, çözüm bulmaya kararlıydı. “İsim değişikliği için müşteri hizmetlerini arayayım,” dedi.
Bir yandan Elif’in duygusal mesajlarını okuyordu:
“Hiç zahmet etme, kader böyleymiş…”
Ama Ali için bu bir mücadeleydi. “Kader bile bazen sistem hatasına yenik düşmemeli,” diyordu kendi kendine.
Müşteri temsilcisine durumu anlattı. Kadın, standart bir ses tonuyla yanıtladı:
“Üzgünüm efendim, bu biletten alınan bilet başka bir yolcu tarafından kullanılamaz. Güvenlik prosedürleri gereği isim değişikliği mümkün değildir.”
Ali içinden söylenmeye başladı:
“Her şey prosedür, her şey sistem… Ya insana dair olanlar?”
---
İki Farklı Dünya, Tek Duygu
Elif o sırada otobüs bileti almıştı bile. “Boşver,” dedi. “Yol uzun olsa da gönül rahat olsun.”
Ama otobüs koltuğunda camdan dışarı bakarken aklında sadece Ali’nin sesi vardı.
“Bir bilet başka biri tarafından kullanılamaz mı?”
O cümle, artık bir kural değil, bir metafor gibiydi.
Sanki hayatın kendisi söylüyordu:
> “Bazı yolculuklara başkası senin yerine çıkamaz.”
---
Varış Noktası: Anlayış
Ali, ertesi gün telefonuna gelen mesajla irkildi:
“İzmir’e vardım. Teşekkür ederim, sen olmasan belki hiç gidemezdim.”
Ali gülümsedi. Oysa o biletle gitmemişti Elif; kendi yolunu bulmuştu.
Ama bir şekilde o yol, Ali’nin desteğiyle başlamıştı.
İşte o anda Ali anladı:
Bazen çözüm, sistemi yenmekte değil; kalpten gelen desteği vermekteymiş.
Elif ise öğrendi:
Bazı biletler devredilemez çünkü bazı yollar sadece bize ait.
---
Forumdaşlara Bir Söz
Sevgili forumdaşlar, belki aramızda bu yazıyı okurken bir biletini devretmek isteyenler vardır. Belki de tam tersi, birinin yolculuğuna dahil olmayı düşünenler.
Ama bazen “bilet” sadece bir seyahat belgesi değildir.
Kimi zaman bir dostluk, kimi zaman bir vedadır.
Ali’nin mantığıyla Elif’in kalbi arasında bir yerde hepimiz varız.
Birimiz kuralları sorguluyoruz, birimiz anlamı arıyoruz.
Ama sonunda hepimiz aynı şeyi istiyoruz:
Bir yolculuğun sonunda, gerçekten vardığımız yeri hissetmek.
---
Son Söz: Biletin Arkasındaki Hayat
Şimdi biri tekrar sorsa:
> “Bu biletten alınan bilet başkası kullanabilir mi?”
Cevabım net olurdu:
> “Hayır, çünkü bazı biletler kalpten alınır; o yolculuğu başkası senin yerine yaşayamaz.”
---
Peki ya siz forumdaşlar,
hiç elinizde kalan bir “bilet” oldu mu?
Birine vermek istediniz ama veremediniz mi?
Ya da birinin yolculuğuna katılmak isteyip de, “isim uyuşmadı” diye vazgeçtiniz mi?
Yorumlarınızı okumak isterim…
Belki birimiz Ali, birimiz Elif’tir.
Ama eminim ki hepimiz, o biletin ardındaki hikâyeyi bir şekilde yaşamışızdır.